سرطان حالب (میزنای)، نوعی سرطان است که در سلول‌هایی آغاز می‌شود که جداره‌ی داخلی میزنای که کلیه‌ها را به مثانه متصل می‌کنند. میزنای بخشی از مجرای ادراری است و ادرار تولید شده در کلیه‌ها را به مثانه منتقل می‌کند.

سرطان حالب شایع نیست و بیشتر در افراد مسن و افرادی که قبلا برای سرطان مثانه تحت درمان قرار گرفته اند، اتفاق می‌افتد.

سرطان حالب بسیار با سرطان مثانه در ارتباط است. سلول‌هایی که میزنای (حالب) را می‌سازند، مشابه سلول‌هایی هستند که بخش داخلی مثانه را تشکیل می‌دهند.

راه درمان سرطان حالب عموما جراحی است و در برخی موارد، شیمی‌درمانی هم ممکن است توصیه شود.

علائم و نشانه‌ها

علائم و نشانه‌های سرطان حالب (میزنای) عبارتند از:

• خون در ادرار
• درد پشت
• درد در هنگام ادرار کردن
• کاهش وزن
• خستگی مفرط

علل شایع

علت اصلی سرطان حالب مشخص نیست.

پزشکان می‌دانند که این سرطان زمانی آغاز می‌شود که سلولی در آستر داخلی میزنای دچار جهش می‌شود. این جهش به سلول دستور می‌دهد تا به سرعت تکثیر شده و در حالی که سلول‌های عادی می‌میرند به حیاتش ادامه دهد.

در نتیجه سلول‌های غیرعادی رشد می‌کنند و می‌توانند موجب انسداد حالب شده یا به سایر قسمت‌های بدن سرایت کنند.

عوامل تشدید کننده خطر

عواملی که می‌توانند احتمال بروز سرطان میزنای را افزایش دهند، عبارتند از:

• افزایش سن

احتمال بروز سرطان حالب با افزایش سن، زیاد می‌شود. بیشتر افرادی که به این سرطان مبتلا بوده‌اند سنین بین 70 تا 80 سال داشته اند.

• سابقه‌‌ی سرطان کلیه یا مثانه

افرادی که سابقا سرطان کلیه یا مثانه داشته‌اند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان حالب هستند.

• دخانیات

مصرف تنباکو احتمال بروز سرطان میزنای را افزایش می‌دهد.

تشخیص

آزمایشات مورد نیاز برای تشخیص سرطان میزنای عبارتند از:

• معاینه بالینی

پزشک در مورد علائم و نشانه‌ها از بیمار می‌پرسد و معاینه بالینی را انجام می‌دهد تا وضعیت فرد را بهتر درک کند.

• تصویربرداری

روش‌های تصویربرداری ممکن است به پزشک اجازه دهد تا گستره‌ی سرطان حالب را تشخیص دهد. این روش‌ها ممکن است شامل سی تی اسکن یا عکسبرداری از درون کلیه‌ها و مثانه شود.

• آزمایش ادرار

ممکن است برای بررسی برخی مواد موجود در بدن، نیاز به آزمایش ادرار باشد.

• حالب‌نگاری (استفاده از لوله‌ای منعطف و باریک برای مشاهده‌ی داخل میزنای)

حین روندی به نام حالب‌نگاری، پزشک ممکن است ابزاری سبک، منعطف و باریک را که دوربین بسیار کوچکی روی آن قرار گرفته است، وارد میزنای کند. این لوله از راه مثانه وارد میزنای می‌شود.

این روش به پزشک اجازه می‌دهد تا به صورت واضح، میزنای را بررسی کند و اگر لازم باشد بافت کوچکی از آن را برای انجام آزمایش، نمونه‌برداری کند.

• بررسی سرطان مثانه

پزشک ممکن است مثانه را با استفاده از روش‌های تصویربرداری یا درون نگاری مثانه، برای بررسی نشانه‌های سرطان مثانه، آزمایش کند. افرادی که به سرطان میزنای مبتلا می‌شوند، احتمال ابتلایشان به سرطان مثانه هم وجود دارد.

درمان

درمان سرطان میزنای عموما جراحی است. گزینه‌های درمانی بسته به اندازه، محل و تهاجم سلول‌های سرطانی، متنوع است و به انتخاب بیمار بستگی دارد.

• جراحی

معمولا جراحی برای درمان سرطان میزنای توصیه می‌شود. دامنه‌ی جراحی به وضعیت فرد بستگی دارد.

در مراحل اولیه‌ی سرطان، جراحی ممکن است شامل برداشتن تنها قسمت کوچکی از میزنای شود. برای سرطان حالب پیشرفته ممکن است برداشتن تمام میزنای، کلیه‌ی مرتبط با آن و بخشی از مثانه نیاز شود.

• شیمی‌درمانی

شیمی‌درمانی، نوعی از دارو درمانی است که از مواد شیمیایی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. گاهی شیمی‌درمانی پیش از عمل جراحی برای کوچک کردن تومور و راحت‌تر کردن براشتن آن حین جراحی، استفاده می‌شود. شیمی‌درمانی ممکن است بعد از جراحی، برای نابود کردن سلول‌های باقی‌مانده مورد استفاده قرار گیرد.

در موارد پیشرفته‌ی سرطان میزنای، شیمی‌درمانی ممکن است برای کنترل علائم و نشانه‌های سرطان انجام گیرد.

معاینات بعدی

پس از درمان، پزشک برنامه‌ای برای آزمایش‌های مکمل می‌چیند تا بازگشت احتمالی سرطان را بررسی کند. این آزمایشات همچنین به دنبال علائم و نشانه‌های سرطان مثانه انجام می‌شود. زیرا افراد مبتلا به سرطان میزنای، معمولا در خطر ابتلا به سرطان مثانه نیز هستند.

آزمایشاتی که فرد انجام می‌دهد و نوبت‌های انجام آن‌ها به وضعیت سلامتی وی بستگی دارد. اما می‌توان انتظار نوبت‌های این آزمایشات را هر چند ماه یکبار در طول سال اول و در دفعات کم‌تر پس از آن داشت.