سرطان پوست به رشد غیرطبیعی سلول­‌های پوست گفته می‌شود. شایع­ترین نوع سرطان، سرطان پوست می‌باشد. سرطان پوست اگر زود تشخیص داده شود، اغلب قابل درمان است. بنابراین مراجعه به پزشک در صورت مشاهده هرگونه تغییر در پوست، الزامی است. این سرطان دارای دو نوع عمده است: سرطان غیرملانوما و ملانوما.

اکثر سرطان­‌های پوست، سرطان غیر ملانوم است. سرطان غیر ملانوم به دو دسته تقسیم می‌­شود:

• سرطان سلول پایه‌ای (کارسینوم سلول بازال): بیشتر سرطان‌های غیرملانومی از این نوع هستند که می‌تواند به بافت‌های عمیق‌تر، مانند عضلات و استخوان‌ها آسیب برساند.
• سرطان سلولی فلسی: این نوع کمتر رایج است. اغلب از یک نقطه کوچک زبر که در آفتاب آسیب دیده، ایجاد می‌شود و رشد می‌کند. گاهی اوقات نیز به سایر نقاط بدن گسترش می‌یابد.

انواع دیگری از سرطان پوست که ملانوم نیستند، وجود دارد. اما زیاد رایج نیستند و عبارتند از سرطان سلول مرکل و انواع مختلفی از سارکوم.

علائم و نشانه‌ها

• برجستگی‌هایی براق و مروارید گونه
• شبیه جای سوختگی است و ممکن است رنگ زرد یا سفید داشته باشد.

• در برخی موارد به شکل پوسته‌پوسته دیده می‌شود.

علل شایع و عوامل تشدید کننده خطر

• بزرگترین عامل خطر، اشعه ماورای بنفش یا یو.وی می­‌‍باشد. این اشعه از آفتاب شدید نیم‌روزی تولید می‌­شود. همچنین دستگاه‌های برنزه‌کننده پوست نیز این اشعه را ایجاد می‌کند.
• اسکارهای سوختگی‌های حرارتی و زخم‌های مزمن
• استعمال سیگار و سایر دخانیات

• عفونت
• HIV
• افراد ایمنوساپرس مزمن
• اگر پوست روشنی دارید که سریع آفتاب سوخته می­‌شود، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان پوست هستید. این خطر ابتلا در جنسیت مونث و سن بالای 40 سال، بیشتر می­‌شود.
• در خانواده‌­هایی که سابقه سرطان وجود داشته یا قبلاً مبتلا به این سرطان شده باشند، بیشتر است.
• اگر مرتب در معرض اشعه ایکس یا مواد شیمیایی از جمله آرسنیک، قطران ذغال سنگ، کرئوزیت و یا مواد حاوی رادیواکتیو (مانند رادیوم) باشید احتمال ابتلا به سرطان  افزایش می­‌یابد.

تشخیص

• سرطان پوست معمولا به عنوان رشد یک زائده همراه با تغییر رنگ، شکل و اندازه شناخته می­‌شود. این تغییرات معمولاً در مناطقی که بیشتر در معرض آفتاب هستند شامل سر، گردن، کمر، سینه و شانه، رخ می­‌دهد. بیشترین عضوی که در معرض سرطان است، بینی می‌باشد.

• پزشک برای تشخیص سرطان از نمونه­‌برداری استفاده می‌­کند. به این معنا که نمونه کوچکی از محل آسیب را برداشته و به منظور تشخیص وجود یا عدم وجود سلول­‌های سرطانی آن را در آزمایشگاه مورد بررسی قرار می‌­دهد.

درمان

اگر پزشک شما قصد برداشتن کل سرطان را داشته باشد، راه­‌های متعددی وجود دارد. یکی از آن­‌ها بی­‌حس کردن پوست و برداشتن بافت‌­های سرطانی است. این نوع جراحی تقریباً همه سرطان­‌های پوستی غیر ملانوم را درمان می­‌کند.

درمان­‌های دیگر شامل: پرتودرمانی، درمان­‌های موضعی (استفاده از داروهایی که روی پوست استفاده می‌شود) و درمان فتودینامیک است. پس از درمان، معاینه و بررسی منظم پوست لازم است زیرا ابتلا به سرطان پوست به معنای بازگشت مجدد این سرطان می­‌باشد.