شکستگی آرنج عبارت است از ترک برداشتن یا به قطعات جداگانه تقسیم شدن آرنج. شکستگی آرنج یکی از شکستگی‌های شایع در جوانان است. این شکستگی زمانی اتفاق می‌افتد که فرد در حین زمین خوردن در حالتی است که دست خود را حائل قرار می‌دهد.

با برخورد کف دست به زمین، نیروی زیادی از طریق ساعد به سمت بالا وارد شده و سر استخوان ساعد را محکم به حفره‌ی استخوان بازو می‌کوبد و بدین وسیله موجب شکسته شدن سر استخوان ساعد می‌شود.

گاهی اوقات شکستگی بسیار مختصر است و به صورت یک شکاف عمودی در سر استخوان است. گاهی اوقات یک قاچ از سر استخوان مانند یک قاچ کیک، کنده و جابجا می‌شود و گاهی هم سر استخوان کاملا خرد شده و به چند تکه تبدیل می‌شود.

صدمات آرنج هم در بزرگسالان و هم در کودکان شایع هستند. تشخیص و درمان زودهنگام این عارضه می‌تواند خطرات و عوارض آینده را کاهش دهد.

علائم و نشانه‌ها

شکستگی آرنج باعث درد شدیدی می‌شود که از حرکت آرنج جلوگیری می‌کند. دیگر علائم و نشانه‌های شکستگی آرنج عبارتند از:

• التهاب در ناحیه‌ی سر استخوان ساعد یا پشت آرنج
• کبودی اطراف آرنج که گاهی تا بازو و شانه و یا حتی ساعد و مچ گسترش می‌یابد.
• حساسیت به لمس
• بی‌حسی در یکی یا بیش از یکی از انگشتان
• درد در زمان حرکت آرنج یا با چرخاندن ساعد

• احساس بی‌ثباتی در مفصل و اینکه مفصل لق شده است.

علل شایع

شکستگی آرنج اغلب به دلایل زیر اتفاق می‌افتد:

• سقوط کردن به طور مستقیم روی آرنج.
• ضربه خوردن آرنج به طور مستقیم با یک جسم سخت مثل داشبورد اتومبیل در زمان تصادف.
• افتادن بر روی دست در حالتی که دست باز باشد.

در این حالت عضله‌ی سه سری که به آرنج متصل است از استخوان جدا می‌شود. صدمه به رباط‌های اطراف آرنج ممکن است در هر کدام از صدمات آرنج، اتفاق بیفتد.

تشخیص

• معاینه‌ی جسمانی

پزشک در ابتدا در مورد وضعیت سلامت عمومی و علائم تحقیق می‌کند. سپس آرنج را معاینه و وسعت آسیب را تعیین می‌کند.

در حین این معاینه‌ی بدنی پزشک اقدامات زیر را انجام می‌دهد:

• • پوست را از نظر بریدگی و جراحت بررسی می‌کند، شکستگی استخوان ممکن است باعث پارگی پوست و در نتیجه افزایش خطر ابتلا به عفونت بشود.
  • احساس اطراف آرنج را برای بررسی وضعیت عصب‌های این ناحیه بررسی می‌کند.
  • ضربان مچ دست را برای بررسی وضعیت گردش خون در دست و انگشتان معاینه می‌کند.
  • وضعیت حرکتی انگشتان دست و مچ را بررسی می‌کند.
• تصویربرداری

تصویربرداری با استفاده از اشعه‌ی ایکس، تصاویری از ساختار استخوان در اختیار پزشک قرار می‌دهد و وی قادر خواهد بود تا شکستگی را تشخیص دهد. با توجه به علائم، پزشک ممکن است تصویربرداری از بالای بازو، شانه، مچ دست، ساعد را هم توصیه کند.

درمان

ابتدا با تشخیص پزشک، مشخص می‌شود که برای درمان شکستگی جراحی نیاز است یا خیر.

• درمان بدون نیاز به جراحی

اگر بخش‌های مفصل از جای خود خارج نشده باشند، شکستگی می‌تواند با استفاده از آتل و نگه داشتن آرنج، بهبود یابد. در مدت بهبودی، پزشک با استفاده از تصاویر گرفته شده با اشعه‌ی ایکس، از تکان نخوردن استخوان‌ها و جوش خوردن آن‌ها اطمینان حاصل می‌کند.

آتل معمولا پس از 6 هفته برداشته شده و حرکات آهسته‌ی مفصل آزاد می‌شود. اگر استخوان‌ها در این مدت جابجا شده باشند، ممکن است برای ترمیم آن‌ها نیاز به جراحی باشد.

• جراحی

جراحی برای شکستگی آرنج معمولا شامل قرار دادن قطعات استخوان شکسته شده در جای اصلی خود و جلوگیری از حرکت آن‌ها تا زمان بهبودی می‌باشد.

انواع روش‌های جراحی:

• جا انداختن باز و ثابت کردن داخلی

این روش بیش‌تر برای درمان شکستگی‌ها استفاده می‌شود. در این روش، تکه‌های استخوان ابتدا در سر جای اصلی خود قرار داده می‌شوند (جا انداختن) و سپس با استفاده از پیچ و پلاک یا سیم یا صفحات فلزی مخصوص به استخوان بیرونی ثابت می‌شوند.

• پیوند استخوان

در موارد نادر اگر استخوان از زخم بیرون زده شده و از بین رفته باشد، ترمیم شکستگی ممکن است احتیاج به پیوند استخوان برای پرکردن شکاف‌ها داشته باشد. استخوان پیوندی می‌تواند از یک اهدا کننده و یا از بخشی از بدن خود فرد و اغلب از لگن برداشته شود. در برخی موارد، ممکن است از پروتزهای فلزی استفاده شود.

• جراحی خارج کردن تکه‌های شکسته

اگر تکه‌های استخوان برای ترمیم بیش از حد کوچک باشند، ممکن است نیاز باشد تا خارج شوند. هنگامی که این کار انجام شد، تاندون سه سر که به این بخش‌ها متصل شده است، به بخش‌های باقی‌مانده از استخوان ساعد متصل می‌شود.