نکاتی که لازم است حین بستری در بیمارستان رعایت نمائید.

• از مايعات فراوان استفاده شود و مواد غذایی حاوی ويتامين ث (C) مصرف نمایید.
• در بیمارستان از غذاهای پر کالری و پرپروتئین استفاده می‌شود.
• در مرحله حاد فعالیت کودک را محدود کنید.
• بهداشت ناحیه تناسلی رعایت شود و بعد از هر بار ادرار کردن کودک شستشو و خشک شود.
• دادن آموزش به بچه‌ها درباره عادات صحیح دستشویی رفتن و رعایت بهداشت از جمله راه‌های پیشگیری این مشکل است پس کودکان خود را آموزش دهید تا یاد بگیرند که ادرارشان را برای مدت طولانی نگه ندارند.
• جهت کاهش تب لباس‌های اضافی کودک را خارج کنید.
• در صورت داشتن تب به روش صحیح با کمک و آموزش پرستار برای کودک بدنشویه انجام دهید.
• قبل و بعد از تعویض پوشک بچه و یا دفع ادرار بهداشت فردی به خصوص بهداشت دست رعایت شود.
• ادرار کودک را از نظر رنگ و بو و کدورت کنترل کرده و به پرستار اطلاع دهید.
• در صورت داشتن سوند ادراری كيسه ادرار را بالاتر از سطح بدن قرار ندهيد زيرا ادرار آلوده وارد مثانه می‌شود و باعث عفونت مثانه می‌شود.
• كيسه تخليه ادرار نبايد با زمين تماس داشته باشد بهتر است به صورت قلاب‌هايی از لب تخت آويزان باشد.
• مراقب تا خوردن يا پيچ خوردن و بسته شدن لوله ادراری باشيد. ادرار بايد به راحتی در لوله جريان داشته باشد.
• از دستکاری سرم و رابط‌ها اجتناب شود.
• دستورات دارویی (آنتی بیوتیک و سرم) طبق تجویز پزشک و در فواصل مشخص توسط پرستار تجویز می‌شود.

نکاتی که لازم است پس از ترخیص از بیمارستان و بازگشت به منزل رعایت نمائید.

• از مصرف محرك‌های دستگاه ادراری مانند قهوه، چای، ادويه و نوشابه‌های حاوی كولا پرهيز نمايید. سعی کنید مصرف نگهدارنده‌ها و افزودنی‌های غذایی را کاهش دهید.
• از ويتامين ث (C) بیشتر استفاده نمايید. (پرتقال و …) و از مصرف نوشیدنی‌های شیرین و آب میوه‌های شیرین شده پرهیز کنید.
• از مصرف زیاد مواد غذایی تصفیه شده مانند نان سفید، پاستا و به ویژه شکر اجتناب کنید.
• بیشتر از ماهی‌ها، سویا و لوبیاها به عنوان منبع پروتئین استفاده کنید.
• روغن‌های پخت و پز سالم مثل روغن زیتون استفاده کنید.
• توصیه می‌شود به طور کلی مواد غذایی غنی از آنتی اکسیدان‌ها، ویتامین‌ها و فیبر را استفاده کنید.
• پس از مرحله حاد و کاهش تب کودک می‌تواند فعالیت‌های خود را از سر بگیرد.
• عدم استفاده از وان هنگام استحمام و به جای آن از دوش استفاده شود.
• از مصرف فرآورده‌های بهداشتی مخصوص دستگاه تناسلی (اسپری یا پودر) و صابون‌های قوی خودداری کنید.
• لباس‌های زیر کودک را از نوع نخی انتخاب کنید و از جوراب شلواری‌هایی که قسمت بالای آن نخی است استفاده کنید.
• در شرایطی که کودک با لوله و یا سوند ادراری مرخص می‌شود لطفاً قبل و پس از دست زدن به لوله ادراری و كيسه تخليه دست‌ها را بشوئيد.
• برای جلوگيری از آلودگی، لوله ادراری را از كيسه تخليه جدا نكنيد.
• ادرار درون كيسه تخليه را حداقل هر 8 ساعت يكبار و يا در صورت زياد بودن حجم ادرار با فواصل كمتر تخليه كنيد.
• لوله ادراری بايد هر 2 هفته يكبار تعويض شود و در صورت مستعد بودن کودک به عفونت مجاری ادراری طبق دستور پزشك تعويض گردد.
• تعويض يا در آوردن لوله ادراری بايد توسط افراد با تجربه انجام شود تا از صدمه رسيدن به مجرای ادراری بيمار جلوگيری شود.
• از پوشاندن لباس زیر یا شلوار تنگ و چسبان به دختر بچه‌ها باید پرهیز کرد چرا که این مساله هم یکی از عوامل افزایش خطر عفونت است.
• بهترین راه‌ها برای پیشگیری از عفونت ادراری در پسر بچه‌ها ختنه است، به گفته متخصصان اگر پسرها قبل از یک سالگی ختنه شوند، به میزان زیادی از بروز عفونت ادراری در آن‌ها جلوگیری می‌شود.
• دادن آموزش به بچه‌ها درباره عادات صحیح دستشویی رفتن و رعایت بهداشت از جمله راه‌های پیشگیری این مشکل است پس کودکان خود را آموزش دهید تا یاد بگیرند که ادرارشان را برای مدت طولانی نگه ندارند.
• توجه داشته باشید که اگر کودکی دچار عفونت ادراری شود و درمان نشود به کلیه‌های او آسیب وارد می‌شود و این کودک تا بزرگسالی از نظر فشارخون و دفع پروتئین در ادرار بایستی مورد بررسی قرار گیرد.
• عفونت ادراری همیشه با نشانه ها همراه نیست و تنها از طریق آزمایش ادرار قابل تشخیص است اما در کودکان زیر دو سال می‌تواند با علائمی‌ چون تب، بی‌قراری، بوی بد ادرار، درد شکم، بی‌حالی و خوب شیر نخوردن و وزن نگرفتن همراه باشد.
• در مدت زمان مشخص شده توسط پزشک بعد از درمان باید آزمایش ادرار را تکرار کنید تا مشخص شود که عفونت برطرف شده است.
• طول دوره درمان عفونت ادراری نسبتا زیاد و بین 10 روز تا 2 هفته است و مصرف آنتی بیوتیک را کامل و از مصرف خودسرانه دارو جدا پرهیز کنید.

زمان مراجعه بعدی

• نکته مهم در مورد درمان عفونت ادراری در کودکان آن است که وقتی درمان به پایان رسید حتما باید پیگیری‌های لازم انجام شود تا علت اصلی عفونت ادراری روشن شود.
• در موقع بروز علائم به صورت تکرار ادرار، سوزش، بی‌اختیاری ادرار، زور زدن هنگام ادرار، بوی بد ادرار و در مواردی معمولا وجود تب (معمولا خفیف و کمتر از یک درجه) و بروز ضعف، تهوع، استفراغ و کاهش برون ده ادراری و در کودکان زیر یک سال توقف رشد کودک به پزشک مراجعه نمائید.

• دستگاه کلیه و مجاری ادراری
• سی تی اسکن
• ام آر آی