درمان بیماری‌های قلبی مادرزادی به نوع و شدت نقص بستگی دارد. بعضی نوزادان نقایص قلبی خفیفی دارند که با گذشت زمان درمان می‌شود اما برخی دیگر نقایص شدیدتری داشته و نیاز به درمان گسترده‌ای دارند. در موارد شدید معمولاً نیاز است که عمل جراحی انجام گیرد. روش‌های جراحی متفاوتی وجود دارد. از این روش‌های درمان می‌توان به جراحی قلب باز و یا استفاده از کاتتر اشاره کرد که در روش دوم نیازی به بازکردن قفسه‌سینه کودکان نیست.

دلایل انجام

از این روش، برای درمان بیماری‌های قلبی مادرزادی استفاده می‌شود. عدم اقدام به موقع برای درمان این بیماری‌ها می‌تواند با گذشت زمان سبب بروز شرایط حادتری برای فرد شود، بنابراین انجام این جراحی طبق نظر پزشک و در زمان مناسب ضرورت پیدا می‌کند.

عوارض احتمالی

بسته به نوع روشی که برای درمان بیماری‌های قلبی مادرزادی استفاده می‌شود، عوارض احتمالی آن نیز می‌تواند متفاوت باشد اما به طور کلی می‌توان گفت که عوارضی احتمالی ناشی از جراحی‌های قلبی شامل موارد زیر است:

• خونریزی
• عفونت
• عوارض ناشی از ماده بی‌هوشی( درصورتی‌که جراحی تحت بی‌هوشی عمومی انجام گیرد)

آمادگی قبل از مداخله

بسته به نوع جراحی، اقدامات پیش از آن نیز می‌تواند متفاوت باشد اما به طور کلی موارد زیر پیش از عمل انجام می‌شود:

• ممکن است پیش از عمل نیاز باشد برای تشخیص محل دقیق مشکل قلبی، آزمایش‌ها و معاینات تصویربرداری انجام گیرد.
• قبل از عمل، پزشک موارد مورد انتظار قبل، حین، بعد از عمل و همچنین خطرات احتمالی جراحی را برای شما توضیح می‌دهد. هرگونه سوال در مورد روش انجام جراحی و همچنین نگرانی‌های خود را در این مورد با پزشک در میان بگذارید.
• لیستی از داروهای مصرفی را به پزشک دهید تا در صورت نیاز به منع استفاده، به شما اطلاع دهد.

روش انجام

روش‌های جراحی مختلفی برای درمان بیماری‌های مادرزادی قلبی وجود دارد که بسته به نوع بیماری که کودک به آن مبتلاست، از یکی از روش‌های زیر استفاده می‌شود:

• کاتتریزاسیون:

در برخی از کودکان و بزرگسالان، استفاده از کاتتر روشی است که اجازه می‌دهد، درمان نقص قلبی بدون نیاز به بازکردن قفسه سینه برای دسترسی به قلب انجام شود. در این روش، پزشک یک لوله نازک و انعطاف‌پذیر( کاتتر) را از رگ موجود در کشاله ران وارد و با کمک تصاویر اشعه ایکس به سمت قلب هدایت می‌کند. پس از جایگزاری کاتتر در محل، ابزارهای کوچکی برای درمان نقص موجود در قلب، از طریق کاتتر وارد می‌شوند. از این روش عموماً برای درمان گرفتگی و تنگ‌شدگی نواحی مختلف قلب استفاده می‌شود.

• جراحی باز قلب:

بسته به نوع بیماری، ممکن است این روش جراحی برای بیمار مناسب باشد اما برای درمان بسیاری از بیماری‌های قلبی از این روش استفاده می‌شود. در این روش قفسه سینه باید باز شود.

• جراحی قلب حداقل تهاجمی:

در برخی موارد این می‌تواند یکی از گزینه‌های درمان باشد. در این روش، بین دنده‌ها برش کوچکی ایجاد می‌شود و ابزار خاصی از محل برش برای انجام جراحی وارد می‌شود.

• پیوند قلب:

اگر با روش‌های جراحی امکان برطرف کردن مشکل قلبی وجود نداشت، پیوند قلب می‌تواند یک گزینه مناسب باشد.

گاهی اوقات نیاز است ترکیبی از این روش‌ها انجام شود. علاوه بر آن ممکن است نیاز باشد چندین روش در یک بازه زمانی چند ساله انجام گیرد. درصورت نیاز جراحی‌های بیش‌تر، پزشک در مورد زمان دقیق انجام آن اطلاعات لازم را به شما خواهد داد.

پس از عمل جراحی قلب، نیاز است که نظارت و مراقبت درازمدت بر شرایط بیمار همچنان ادامه داشته باشد.