تنیس البو یا آرنج تنیس باز یک وضعیت دردناک است که به دلیل استفاده‌ی بیش از اندازه از تاندون‌های آرنج بوجود می‌آید که خود ناشی از انجام حرکات تکراری مچ و بازو است.

این بیماری برخلاف اسمی که دارد، بیش‌تر در افرادی بروز می‌کند که ورزش نمی‌کنند. نجارها، قصاب‌ها، نقاش‌ها و لوله کش‌ها از جمله کسانی هستند که با انجام حرکاتی در شغل خود ممکن است به تنیس البو مبتلا شوند.

در وهله‌ی اول، درد این بیماری زمانی بروز می‌کند که تاندون عضله‌ی ساعد به برآمدگی استخوانی خارج از آرنج متصل می‌شود. این درد می‌تواند به ساعد و مچ هم منتقل شود.

استراحت و داروهای مسکن بدون نیاز به نسخه، در کاهش درد این بیماری موثرند و در صورتی که روش‌های محافظه کارانه موثر نباشند و یا نشانه‌های بیماری، فرد را ناتوان سازند، ممکن است پزشک جراحی را توصیه کند.

علائم و نشانه‌ها

درد ناشی از تنیس البو می‌تواند از خارج آرنج به آرنج و دست منتقل شود. ضعف و درد ناشی از این بیماری انجام حرکات زیر را دشوار می‌سازد:

• تکان دادن دست
• نگه داشتن فنجان چای
• چرخاندن دستگیره‌ی در

علل شایع

تنیس البو نوعی آسیب دیدگی عضلانی است که به دلیل استفاده‌ی بیش از اندازه و کشش بوجود می‌آید و ناشی از انقباض مکرر عضلات ساعد است که فرد به منظور صاف کردن و بالابردن دست و مچ انجام می‌دهد.

حرکات مکرر و فشار بر بافت می‌تواند منجر به بروز پارگی‌های کوچک در تاندونی شود که عضلات ساعد را به برآمدگی استخوان بیرونی آرنج متصل می‌کنند.

همانطور که از نام این بیماری مشخص است، شرکت در ورزش تنیس و انجام حرکات مکرر و ناماهرانه‌، یکی از دلایل بروز این بیماری به شمار می‌آید. اگرچه، تعداد زیادی از حرکات بازو می‌توانند منجر به تنیس البو شوند مانند‌:

• استفاده از ابزارهای لوله کشی
• نقاشی
• خرد کردن مواد غذایی به خصوص گوشت
• استفاده‌ی بیش از حد از موس کامپیوتر

عوامل تشدید کننده خطر

این عوامل احتمال بروز آرنج تنیس باز را افزایش می‌دهند:

• سن

این بیماری می‌تواند تمام افراد را مبتلا کند ولی بیش‌تر در میان بزرگسالان بین 30 تا 50 سال رخ می‌دهد.

• شغل

افرادی که در شغل خود مچ دست و بازوی خود را به صورت مکرر حرکت می‌دهند، به احتمال بیش‌تر به این بیماری مبتلا می‌شوند مانند لوله کش‌ها، نقاش‌ها، نجارها، قصاب‌ها و آشپزها

• ورزش‌های خاص

شرکت در ورزش‌های راکتی احتمال بروز این بیماری را افزایش می‌دهد. به خصوص اگر فرد از روش‌های ضعیف ضربه زنی استفاده کند.

عوارض احتمالی

در صورتی که این بیماری درمان نشود، می‌تواند منجر به بروز دردهای مزمن شود. به خصوص به هنگام بلند کردن اشیاء و یا گرفتن آن‌ها.

اگر پیش از بهبودی کامل، آرنج یا بازو  شدیدا حرکت داده شود، ممکن است مشکل بیش‌تر شود.

تشخیص

ممکن است پزشک در طی ارزیابی جسمانی، فشاری بر ناحیه‌ی آسیب دیده و یا دردناک وارد کند و یا از فرد بخواهد تا آرنج و مچ و انگشتان خود را تکان دهد.

در بسیاری از موارد، سابقه‌ی پزشکی و معاینات جسمانی اطلاعات کافی را در اختیار پزشک قرار می‌دهند تا بتواند بیماری را تشخیص دهد. ولی اگر پزشک احتمال دهد که بیماری دیگری این علائم را بوجود آورده است، ممکن است از عکس برداری با اشعه‌ی ایکس و یا سایر روش‌های عکس برداری استفاده کند.

درمان

تنیس البو معمولا خود به خود بهبود می‌یابد ولی در صورتی که داروهای مسکن بدون نیاز به نسخه و سایر روش‌های خود مراقبتی موثر نباشند، ممکن است پزشک فیزیوتراپی را پیشنهاد نماید. انواع شدید تنیس البو به جراحی نیاز دارند.

روش‌های درمان

• استفاده از روش‌های مناسب و صحیح

ممکن است پزشک از فرد بخواهد که شخصی دیگر روش‌های کاربردی او را در تنیس یا حرکات انجام شده در حین کار را ارزیابی نماید تا بهترین روش‌ها برای کاهش فشار بر بافت‌های آسیب دیده را تعیین نماید.

• تمرین

ممکن است پزشک یا فیزیوتراپیست از فرد بخواهند تا به تدریج عضلات خود را کشیده و تقویت نمایید. به خصوص عضلات ساعد.

• بازو بند

ممکن است پزشک بازوبند را به فرد پیشنهاد نماید که فشار وارد بر بافت‌های آسیب دیده را کاهش می‌دهد.

• تزریق

پزشک ممکن است تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) را به افراد پیشنهاد کنند. همچنین تزریق بوتاکس در تاندون آسیب دیده هم می‌تواند کمک کننده باشد.

• طب سوزنی

در این روش، پزشک تحت امواج فراصوت، یک سوزن مخصوص را به پوست و تاندون آسیب دیده وارد می‌کند. انرژی این امواج سوزن را به سرعت تکان می‌دهند که باعث می‌شود تا بافت آسیب دیده به حالت مایع در بیاید و بتوان آن را خارج کرد.

• جراحی

در صورتی که نشانه‌ها پس از 6 هفته تا 12 ماه بعد از بکارگیری روش‌های درمانی محافظه کارانه از بین نرفت، فرد کاندیدی برای جراحی و برداشت بافت آسیب دیده می‌باشند.

این نوع روش‌های جراحی، می‌توانند از طریق برش‌های بزرگ و یا چندین برش کوچک صورت گیرند. تمرینهای توانبخشی هم برای بهبود فرد پس از جراحی ضروری هستند.