مدیریت بیماری
کیستهای واژینال
کیست تودهای کیسهمانند پر از هوا، مایع، یا مواد دیگر میباشد. کیست واژینال کیستی است که در ناحیه واژن به وجود میآید که انواع مختلفی دارند که شایعترین آنها رعبارتند از:
- کیست انکلوزیون: به علت ایجاد ضربه به دیواره واژن حین زایمان طبیعی و یا بعد از یک عمل جراحی ایجاد میشود.
- کیست بارتولن: غدد بارتولن در هر دو طرف سوراخ مهبل قرار گرفتهاند. این غدد مایعی را ترشح میکنند که به روان شدن مهبل کمک میکند. گاهی اوقات دهانه این غدد مسدود میشود و باعث میگردد مایع به عقب پسزده و به داخل غده برگردد. در نتیجه تورم نسبتاً بدون دردی به نام کیست بارتولن حاصل میشود. گاهی ممکناست مایع درون کیست عفونی شود و در نتیجه ایجاد چرک کند که توسط بافت ملتهب احاطه شده است. آبسه یا کیست بارتولن مسئلهای شایع است. درمان این نوع کیست به اندازه، دردناک بودن و عفونی بودن آن، بستگی دارد.
- کیست مجرای گارتنر: کیستی است که در دیوارههای کناری واژن ایجاد میشود. هنگامی که جنین در رحم مادر در حال رشد میباشد این مجرا ظاهر میشود و در اغلب موارد پس از تولد نوزاد، ناپدید میشود. در صورتی که بخشی از مجرا در رحم باقی بماند و مایعات را به خود جذب کند، بعدها تبدیل به کیست در دیواره رحم میشود.
علائم و نشانهها
در اکثر مواقع کیستها هیچ گونه علائم مشخصی ندارند. هر چند کیست بارتولن اغلب عفونی و دردناک میشود. اگر کیست کوچک باقی بماند و هیچ عفونتی رخ ندهد، ممکناست فرد متوجه آن نشود ولی اگر رشد کند، ممکناست شخص احساس حضور یک توده یا برآمدگی را نزدیک دهانه واژن داشته باشد. هر چند معمولاً کیست بدون درد است، ولی میتواند در لمس حساس باشد. کیست یا آبسه به طور معمول فقط در یک طرف از سوراخ واژن رخ میدهد.
اگر کیست عفونی شود، ممکناست این علائم و نشانهها را بروز کند:
- یک برآمدگی دردناک یا حساس به لمس در نزدیکی دهانه واژن
- ناراحتی به هنگام راه رفتن یا نشستن
- درد در طی رابطه جنسی
- تب
علل شایع
- کیست انکلوزیون: در اثر ایجاد ضربه به دیواره واژن حین زایمان طبیعی و یا بعد از یک عمل جراحی ایجاد میشود.
- کیست بارتولن: پس زدن و تجمع مایع در غده بارتولن است. هنگامی که دهانهی غده به هر دلیلی مسدود شود، ممکناست مایع تجمع یابد.
- کیست مجرای گارتنر: در اثر از بین نرفتن کامل مجرای گارتنر پس از زایمان نوزاد از رحم مادر ایجاد میشود.
عوارض احتمالی
بیماری ممکناست دوباره عود کند و نیاز به درمان داشته باشد.
تشخیص
تشخیص توسط پزشک با اخذ شرح حال و معاینه دقیق بیمار صورت میپذیرد. در صورت نیاز از دیگر روشهای تشخیصی از جمله موارد زیر استفاده میشود:
- معاینه لگنی
- نمونهگیری از ترشحات واژن یا دهانه رحم برای آزمایش عفونتهای منتقله از راه جنسی
- تجویز نمونه برداری در صـورتی که فرد بالای 40 سال و یا یائـسه شده باشد.
درمان
غلب کیستها به خصوص اگر هیچ علامت یا نشانهای نداشته باشند، نیاز به هیچ درمانی ندارند. درمان بستگی به اندازه کیست، میزان ناراحتی بیمار و عفونی بودن آن دارد، که در این حالت میتواند منجر به آبسه شود.
گزینههای درمانی که پزشک ممکناست تجویز کند شامل این موارد هستند:
- وان آب گرم: چند بار نشستن روزانه در لگن یا وان آب گرم به مدت سه یا چهار روز در مورد کیست عفونی کوچک، ممکناست به پاره شدن و تخلیه خود به خودی آن کمک کند.
- تخلیه جراحی: ممکناست برای تخلیه کیستهای عفونی و یا بسیار بزرگ نیاز به جراحی وجود داشته باشد. تخلیه کیست میتواند با استفاده از بیحسی موضعی و یا آرامبخش انجام شود. در این روش، پزشک یک برش کوچک در کیست ایجاد میکند و اجازه میدهد تا ترشحات آن تخلیه گردد و سپس در داخل برش یک لوله پلاستیکی کوچک (کاتتر) قرار میدهد. کاتتر تا شش هفته در محل باقی میماند تا از بسته شدن منفذ جلوگیری کند و اجازه دهد تا تخلیه کامل صورت گیرد.
- اگر کیست عفونی باشد و یا اگر آزمایشها نشان دهد که فرد دچار عفونت منتقله از راه جنسی است، پزشک ممکناست آنتیبیوتیک را تجویز کند.
به ندرت برای کیستهای مقاوم که توسط روشهای فوق به طور مؤثر درمان نشوند، پزشک ممکناست برای برداشتن غده بارتولن جراحی را توصیه کند.
نکاتی که لازم است پس از ترخیص از بیمارستان و بازگشت به منزل رعایت نمائید.
- مایعات فراوان، میوههای حاوی ویتامین ث و رژیم غذایی سرشار از میوه و سبزیجات جهت جلوگیری از یبوست و کاهش فشار به ناحیه مبتلا داشته باشید.
- فقط تا زمانی که پزشک تعیین کرده از مقاربت خودداری کنید.
- از انجام قعالیتهای سنگین خودداری کنید.
- ممکن است لازم باشد 3 تا 4 روز بعد از عمل با تجویز پزشک از لگنچه کوچکی حاوی آب گرم بتادین یا آنتی بیوتیک، استفاده کنید.
- ممکن است لازم باشد روزانه 4-3 بار هر بار به مدت 20-10 دقیقه، فقط ناحیه پرینه و باسن خود را در لگنچه کوچکی حاوی آب گرم قرار دهید این کار باعث کاهش خونریزی، اسپاسم و عفونت میشود (اضافه کردن بتادین به آب یا محلول آنتیبیوتیک با نظر پزشک معالج میباشد).
- رعایت بهداشت ناحیه تناسلی امری ضروری است.
- خارج کردن کاتتر چهار تا شش هفته بعد از درمان صورت میگیرد. در صورتی که قبل از مدت زمان تعیین شده کاتتر بیافتد، بایستی مجدداً گذاشته شود.
- از پوشیدن لباس های تنگ و پلاستیکی پرهیز نمائید.
مراجعه به پزشک
- داشتن درد در ناحیه تناسلی و ادراری
- تب بالا
- افزایش ترشحات چرکی
- عدم بهبودی
- در صورت بروز هر گونه علائم نگرانکننده دیگر.