مدیریت بیماری
لوزه برداری (تانسیلکتومی)
لوزهها با تولید نوعی گلبول سفید با عفونتهای بدن مبارزه میکنند. انواع لوزه عبارتند از:
- لوزه دهانی بزرگترین لوزه است که با افزایش سن کوچک و کوچکتر میشود. لوزه دهانی از عفونت دستگاه تنفسی و گوارشی جلوگیری میکند.
- لوزه حلقی در پشت دهان و نزدیک حفره بینی قرار دارد.
- لوزه زبانی هم در انتهای زبان واقع شده است. اگر در اثر عفونت مكرر ساختمان طبیعی لوزه به هم بخورد و لوزهها به طور غیرعادی بزرگ شوند، باعث عوارض و علائمی در بیمار میگردد. برای پیشگیری از این عوارض، لوزهها برداشته میشود. به برداشتن لوزه تانسیلكتومی میگویند.
دلایل انجام
در صورت بروز عوارضی مانند: سینوزیت، عفونت گوش و حتی عفونت غیرمیکروبی گوش و انسداد راه هوایی یا گوش، دردهای مکرر و کمبود قدرت شنوایی، باید درمان سریعاً انجام شود. از موارد دیگر که حتماً لازم است کودک تحت عمل جراحی قرار گیرد شک به بدخیمی میباشد ولی در غیر این صورت معمولاً با افزایش سن خودبهخود برطرف میشود و نیازی به انجام عمل جراحی نخواهد بود.
عوارض احتمالی
به دنبال برداشتن لوزه، عوارض زیر در فرد بروز مینماید:
- خونریزی در حین عمل جراحی.
- تورم زبان و کام نرم: این تورم باعث مشکل تنفسی در چند ساعت ابتدایی بعد از عمل میشود.
- عفونت بعد از جراحی که بسیار نادر است و نیاز به درمان دارد. این عمل جراحی مانند دیگر اعمال خطرات و عوارض خاص خود را دارد.
- خطرات بیهوشی مانند واکنش به داروهای بیحسکننده و اختلالات تنفسی مانند آپنه انسدادی حین خواب.
روش انجام
این عمل تحت بیهوشی عمومی انجام میگیرد و معمولاً کمتر از 2 ساعت طول میکشد. جراح لوزهبرداری را از طریق دهان انجام میدهد. جراح لوزه را برش داده و آن را از بافت زیرین متصل به آن جدا میکند، برای این کار پزشک از یک وسیله برای باز نگه داشتن دهان استفاده نموده و با یک برش کوچک یا داغ کردن، لوزهی ملتهب را از دهان خارج خواهد کرد.
و یا از انرژی حاصل از امواج رادیویی برای از بین بردن لوزه استفاده خواهد کرد. جراح سپس خونریزی را متوقف کرده و عمل را به اتمام میرساند.
نتایج قابل انتظار
جراحی لوزهها به منظور درمان التهاب باکتریایی لوزه، باعث کاهش دفعات و شدت گلودرد و سایر خطرات عفونتهای باکتریایی میشود. همچنین این روش درمانی در موارد آپنه خواب و سایر شرایطی که باعث اختلال ناشی از عفونت ممکن است ایجاد شود، مورد استفاده قرار گرفته و باعث رفع آنها میشود.
نکاتی که لازم است پس از ترخیص از بیمارستان و بازگشت به منزل رعایت نمائید.
- استراحت نمایید و از انجام فعالیت تا سه روز بعد از عمل خودداری نمایید.
- در هفته اول فرزند خود را تشویق به بازیهای آرام مانند بازیهای کامپیوتری و تماشای تلویزیون نمایید.
- از ورزش یا دویدن تا دو هفته بعد از عمل جراحی جلوگیری کنید.
- در طول دو هفته اول بعد از عمل، به انجام فعالیت سبک مانند پیاده روی بپردازید.
- از فعالیتهای سنگین مانند وزنهبرداری در6 هفته اول بعد از عمل اجتناب کنید. پس از آن، طبق دستور پزشک خود، آرام آرام کارهای سنگینتر را شروع کنید.
- کودک خود را تشویق به نوشیدن مایعات صافشده و خنک نمایید.
- از روز دوم بعد عمل میتوانید از غذاهای نرم دیگری مانند سوپ، فرنی، پوره سیب زمینی و … استفاده کنید که این رژیمهای غذایی باید تا دو هفته ادامه یابد.
- بعد از هر وعده غذا، دهان خود را شسته و دندانها را مسواک بزنید، در صورت بروز بوی بد دهان بعد از روز پنجم باید به پزشک مراجعه کنید.
- در صورت تجویز آنتیبیوتیک، طبق دستور پزشک در فواصل معین و یک دوره کامل مصرف کنید.
- مصرف مسکن را طبق تجویز پزشک مصرف نمایید. جهت تسکین درد بعد از عمل جراحی فقط از استامینوفن استفاده کنید. به هیچ وجه از آسپرین، بروفن و دیکلوفناک استفاده نشود.
- از سرفه کردن و فین کردن خودداری کنید چون باعث تحریک گلو میشود.
- وجود لایههای سفید رنگ روی محل جراحی، نشانه روند بهبودی محل جراحی میباشد و نشانه عفونت نیست.
- مرتب دهان خود را با سرم شستشو یا آب نمک از روز بعد از عمل بشویید.
- جلسات ملاقات بعد از عمل با پزشک خود را دنبال کنید.
مراجعه به پزشک
- یک هفته پس از ترخیص جهت معاینه به درمانگاه گوش، حلق و بینی مراجعه کنید.
- در صورت مشاهده علائم زیر فوراً به پزشک خود مراجعه کنید:
- تب بیشتر از 8/37 درجه سانتیگراد
- حالت تهوع و استفراغ
- خونریزی از حلق وبینی
- درد زیادی
- ضعف شدید غیرمعمول.
- بوی بد دهان
- سایر موارد نگران کننده و یا اورژانسی
