افراد مبتلا به دیابت نوع دو احتمالاً تجربه‌ی انگ ناشی از این بیماری را تجربه کرده‌اند. اکثراً این انگ به این علت است که افراد گمان می‌کنند سبک زندگی و رفتار از عوامل تعیین کننده ابتلا به دیابت نوع دو میباشند. متأسفانه این نوع رفتارها و گمانه زنی‌ها باعث ناراحتی درصد قابل توجهی از مبتلایان به این بیماری شده و حتی می‌تواند بر سلامت این افراد تأثیر منفی بگذارد.

با توجه به این نکات، به منظور کاهش این اتفاق بهتر است که اطرافیان خود را آموزش دهید و همچنین افکار و وضعیت سلامتی خود را تحت مراقبت قرار دهید.

1. در مورد افرادی که درک درستی از دیابت نوع دو ندارند، توضیح دهید.

بسیاری از انگ‌های مرتبط با دیابت نوع دو به علت عدم وجود اطلاعات و آگاهی کافی درباره‌ی این بیماری می‌باشد. هرگز نباید احساس کنید که مسئولیت آموزش دیگران به عهده‌ی شما است. با این اوصاف، اطلاع دادن به به کسانی که فرضیات درستی درباره‌ی این بیماری ندارند، ممکن است باعث شود تا رفتار آن‌ها نسبت به افراد مبتلا به این بیماری تغییر کند.

عبارت‌های زیادی وجود دارد که می‌توانید از آن‌ها در پاسخ به افرادی که عقاید غلطی نسبت به دیابت نوع دو و مبتلایان به این بیماری دارند، استفاده کنید. به عنوان مثال، می‌توانید بگوئید “در حالی که عوامل سبک زندگی مهم هستند، دیابت نوع دو همیشه ناشی از یک رژیم غذایی ناسالم یا کمبود ورزش نیست و این دو تصور غلط در مورد دیابت نوع 2 است”.

همچنین می‌توانید از دیگران بپرسید که درباره‌ی دیابت نوع دو چه می‌دانند و سپس سوء تفاهمات موجود را با رعایت ادب و حفظ آرامش بر طرف کنید.

2. از اینکه دیابت دارید، خجالت نکشید.

بعضی افراد از اندازه‌گیری قندخون خود و یا تزریق انسولین خجالت می کشند زیرا نمی‌خواهند دیگران بدانند که دیابتی هستند. به خودتان یادآوری کنید که انجام این ملاحظات نیاز نیست. هر چقدر راحت باشید و دیگران بدانند که شما دیابتی هستید، راحت‌تر می‌توانید در مورد آن صحبت کنید.

اطلاع دیگران از دیابت شما نه تنها برای آن‌ها مفید است، بلکه می‌تواند برای شما نیز مفید بوده و حتی گاهی جان شما را نجات دهد. هرچه افراد بیش‌تری از ابتلای شما به دیابت مطلع باشند، در صورت به روز شرایط اضطراری سریع‌تر می‌توانند به شما کمک کنند.

3. به دیگران پیشنهاد دهید تا کاری که انجام می‌دهید را برایشان توضیح دهید.

اگر متوجه شدید که فردی هنگام مراقبت‌های دیابتی شما مانند تزریق انسولین به شما خیره شده است یا مشغول تماشای کاری است که انجامی می‌دهید، می‌توانید به او بگوئید چه کاری انجام می‌دهید. این کار باعث رفع ابهامات ذهنی وی درباره‌ی این بیماری و کمک به کاهش انگ ناشی از این بیمای می‌شود. علاوه بر این، بعضی افراد اگر ببینند که شما به خودتان انسولین تزریق می‌کنید، ممکن است فکر کنند شما داروی مفرحی به خودتان تزریق می‌کنید و از این بابت دچار ناراحتی شوند.

در این مواقع می توانید بگوئید “تا به حال این تجهیزات را دیده‌اید؟ من به دلیل بیماری دیابت نیاز به استفاده از آن دارم. در مورد دیابت چیزی می‌دانید؟”

4. به گروه‌های پشتیبانی از بیماران دیابتی ملحق شوید.

ملاقات و گفتگو با دیگران که می‌دانند احساس انگ و بدفهمی دیگران چه حسی دارد، می‌تواند فوق العاده مفید باشد. یافتن یک گروه شامل افراد مبتلا به دیابت نوع دو نه تنها می‌تواند باعث احساس راحتی بیش‌تری شود، بلکه می‌تواند منبعی برای ایده‌های جدید اطلاع‌رسانی درباره این بیماری و حمایت بیش‌تر از مبتلایان به دیابت نوع دو باشد.

توجه داشته باشید که افراد مبتلا به دیابت نوع یک نیز ممکن است دچار مشکل انگ و بد فهمی دیگران بشوند. ملاقات با دیگر افراد مبتلا به همین بیماری می‌تواند باعث انتقال دیدگاه ها و تعدیل احساسات منفی در آنان شود.

به منظور یافتن گروه‌های پشتیبان و حمایتی، می‌توانید از مراکز درمانی و یا پزشک خود مشورت بگیرید.

5. با یک روانشناس بالینی ملاقات داشته باشید.

مراجعه به یک روانشناس بالینی مانند مشاور می‌تواند به بهبود وضعیت سلامت روان شما کمک کند.

6. خود را سرزنش نکنید.

حتی زمانی که می‌دانید ابتلا به این بیماری به معنای واقعی کلمه، تقصیر شما نیست، ممکن است گاهی اوقات احساس گناه کرده و خود را به این خاطر سرزنش کنید. به خاطر داشته باشید که سرزنش کردن خود، کاری منفی بوده و باعث نارضایتی شما خواهد شد. در عوض می‌توانید برای کمک به وضعیت پیش آمده، تمرکز کنید و برنامه‌ای عملیاتی و منظم به منظور کنترل بیماری و حفظ وضعیت سالم زندگی را در پیش بگیرید.

زمانی که افکار منفی به سراغتان آمدند، آن‌ها را بشناسید و با استفاده از جملات مثبت، این افکار را از خود دور کنید. به عنوان مثال، زمانی که احساس گناه می‌کنید که برای چند روز متوالی نتوانسته‌اید ورزش کنید، به خودتان بگوئید “خوشحالم که اهمیت تحرک را تشخیص داده‌ام و قصد دارم از  همین حالا از این احساس منفی به عنوان یادآوری برای بازگشت به مسیر درست استفاده کنم”.

7. در مقابل بی‌ادبی، با حوصله پاسخ دهید.

ممکن است برخی افراد قضاوت‌های خود درباره‌ی شما را به طور آشکارا بیان کنند. به عنوان مثال ممکن است فردی از شما سوال کند که چرا چیزی می‌خورید یا اگر متوجه شود که شما دیابت نوع دو دارید، رفتارش با شما تغییر کند. طبیعی است که در برابر چنین رفتارهایی دچار ناامیدی و ناراحتی شوید اما سعی کنید به جای ناراحت شدن، به دنبال فرصتی برای آموزش دادن به وی باشید.

به عنوان مثال، به وی بگوئید “من از علاقه شما به سلامتی خود قدردانی می‌کنم. من این غذا یا دارو را می‌خورم تا سطح گلوکز خون خود را به حد مطلوبی برسانم”.

8. اطلاعات خودتان درباره دیابت را افزایش دهید.

از آنجا که آموزش دادن دیگران، بهترین روش برای کاهش بدفهمی دیگران و انگ در برابر دیابت نوع دو است، ارزش دارد تا جایی‌که ممکن است، در مورد این بیماری آموزش ببینید و اطلاعات کسب کنید. شاید مهم‌تر از همه، دانستن هر چه بیش‌تر درباره این بیماری می‌تواند شما را در موقعیتی قرار دهد که بیماری دیابت را مانعی در زندگی خود احساس نکنید.

پزشک و تیم درمانی شما، احتمالاً بهترین منابع اطلاعاتی درباره دیابت نوع دو می‌باشند. سعی کنید درباره تمامی مسائل مربوط به بیماریتان که نمی‌دانید، از آن‌ها بپرسید.

9. در خصوص باورهای غلط درباره دیابت را مطالعه کنید.

واقعیت این است که در برابر دیابت نوع دو برخی باورهای غلط رایج شده‌اند. به جای نا امید شدن هنگام بروز این باورهای غلط، یک پاسخ منطقی و مبتنی بر واقعیت آماده داشته باشید. به عنوان مثال ممکن است افراد دیگر باور کنند که شما به دلیل ابتلا به دیابت، نمی‌توانید قند بخورید و یا بیش‌تر ورزش کنید و رژیم غذایی سالمی داشته باشید.

با آشنایی با تصورات غلط و متداول، دقیقا می‌توانید زمانی که کسی یکی از این پیش فرض‌ها را مطرح کرد، جواب منطقی و قانع کننده‌ای به وی بدهید. به عنوان مثال، می‌توانید به وی چنین بگوئید “در حالی که عوامل سبک زندگی در ابتلا به دیابت نوع دو مهم هستند، برخی افراد علی رغم حفظ سبک زندگی سالم، به این بیماری مبتلا می‌شوند”.