زرد زخم یک عفونت بسیار واگیردار پوستی است که بیشتر نوزادان و کودکان به آن مبتلا می‌شوند. زرد زخم یک زخم قرمز بر روی پوست  ایجاد می‌کند که به خصوص در اطراف دماغ و دهان کودکان دیده می‌شود. این زخم پوسته‌ای عسلی رنگ دارد و مرتب گسترش پیدا می‌کند.

زرد زخم در عرض دو تا سه هفته بخودی خود از بین می‌رود اما مصرف آنتی بیوتیک دوره بیماری را کوتاه‌تر می‌کند و از سرایت آن به دیگران جلوگیری می‌کند.

ممکن است لازم باشد از فرستادن کودک به مدرسه یا مهد کودک بین یک تا دو روز پس از شروع آنتی بیوتیک خودداری کنید. زمان سرایت بیماری بین یک تا دو روز پس از شروع آنتی بیوتیک می‌باشد. اما اگرآنتی بیوتیک مصرف نشود، زرد زخم تا زمانی که کاملا از بین برود مسری است.

علائم و نشانه‌ها

علائم و نشانه‌های زرد زخم شامل زخم‌های قرمز رنگی است که تا چند روز ترشح دارند و پس از آن پوسته‌ای زرد مایل به قهوه‌ای بر روی آن‌ها تشکیل می‌شود. این زخم‌ها معمولا در اطراف بینی و دهان بروز می‌کند اما ممکن است از طریق لباس و حوله به قسمت‌های دیگر بدن مانند انگشتان دست سرایت کند.

نوع دیگر زرد زخم، زرد زخم تاولی است که کمتر شایع است. این تاول‌ها که بزرگ‌تر از زرد زخم عادی هستند، در بدن و یا قسمت‌های پوشک نوزادان و کودکان پدیدار می‌شود.

علل شایع

اگر با فرد بیمار که زخم یا عفونت دارد و یا با وسایلی که آن‌ها لمس کرده‎‌ مانند لباس و حوله، ملافه و حتی اسباب بازی تماس داشته باشید، شما هم در معرض ابتلا به زرد زخم هستید.

عوامل تشدید کننده خطر

عواملی که خطر ابتلا به زرد زخم را افزایش می‌دهند عبارتند از:

• سن

افراد در هر سنی ممکن است به این بیماری مبتلا شوند اما این بیماری بیشتر در میان کودکان 2 تا 6 ساله بروز می‌کند.

• محل‌های شلوغ

زرد زخم در مدارس یا مهدهای کودک به سرعت شیوع پیدا می‌کند.

• آب و هوای گرم و مرطوب

شیوع عفونت زرد زخم در تابستان بیشتر است.

• ورزش‌های خاص

انجام ورزش‌هایی که پوست افراد در تماس با ورزشکار دیگری است مانند کشتی و فوتبال خطر سرایت زرد زخم را افزایش می‌دهد.

• پوست آسیب دیده

باکتری‌هایی که عامل ایجاد زرد زخم هستند معمولا از قسمت‌های آسیب دیده جزئی پوست در اثر نیش حشرات یا جوش وارد بدن می‌شوند.

افراد میانسال یا مبتلا به دیابت یا افرادی با سیستم ایمنی ضعیف بیشتر در معرض ابتلا به نوع شدیدتر و جدی‌تر زرد زخم است.

عوارض احتمالی

زرد زخم معمولاً خطر آفرین نیست اما بعضی اوقات مشکلاتی ایجاد می‌کند. مانند:

• ایجاد زخم

در اثر ابتلا به نوع شدید و جدی زرد زخم، ممکن است زخم به جا بماند.

• سلولیت

این عفونت بافت‌های زیرپوست را تحت تأثیر قرار می‌دهد و در نهایت ممکن است به غدد لنفاوی و جریان خون منتقل شود. سلولیت در صورت درمان نشدن می‌تواند به سرعت به خطرات جدی منتهی شود.

• مشکلات کلیوی

یکی از انواع باکتری زرد زخم می‌تواند به کلیه آسیب برساند.

تشخیص

پزشک می‌تواند با دیدن زخم، زرد زخم را تشخیص دهد. روش‌های آزمایشگاهی معمولا  لازم نمی‌باشد. اما اگر زخم‌ها شفاف نباشند و به آنتی بیوتیک جواب ندهند، یک نمونه از ترشحات زخم آزمایش می‌شود تا نوع آنتی بیوتیک مؤثر برای درمان آن را مشخص کنند.

درمان

بهترین درمان برای زرد زخم استفاده از آنتی بیوتیک است. این آنتی بیوتیک ممکن است بصورت پماد یا کرم برای مصرف مستقیم بر روی زخم تجویز شود. قبل از مصرف آنتی بیوتیک بهتر است با آب گرم یا کمپرس مرطوب پوسته‌های روی زخم را بردارید تا به جذب دارو کمک شود.

اگر تعداد زخم‌ها زیاد نباشد ممکن است پزشک برای درمان آنتی بیوتیک خوراکی از راه دهان تجویز کند. دوره درمان با دارو را تمام کنید حتی اگر زخم‌ها درمان شده باشند این کار از بازگشت زخم و عفونت مجدد پیشگیری می‌کند.

پیشگیری

• برای پیشگیری از ابتلا به زرد زخم باید پوست خود را تمیز و سالم نگه دارید. اگر دچار گزیدگی حشرات، بریدگی، خراش و یا زخمی بر روی پوست شدید، بلافاصله موضع را شستشو دهید.
• اگر یکی از افراد خانواده در حال حاضر به زرد زخم مبتلا شده است با انجام کارهای زیر احتمال انتقال بیماری را از بین ببرید:
• محل زخم‌ها را با آب و صابون ملایم شستشو دهید و با گاز بپوشانید.
• هر روز لباس‌ها و ملافه‌های شخص مبتلا را جدا از وسایل سایرین بشویید.
• هنگام استفاده از پماد آنتی بیوتیک ازدستکش استفاده کنید و پس از آن دست‌هایتان را بشویید.
• ناخن‌های کودک را کوتاه نگه دارید تا با خاراندن به خود آسیب نرساند.
• تا زمانی که پزشک تشخیص می‌دهد کودک را به مدرسه نفرستید.