مدیریت بیماری
سندرم هپاتوپولمونر
سندرم هپاتوپولمونر یک بیماری نادر است که ممکن است ریه افراد مبتلا به بیماریهای کبدی را درگیر کند. این سندرم به دلیل اتساع، گشاد شدن و گسترش عروق خونی موجود در ریه بهوجود میآید و جذب کافی اکسیژن توسط سلولهای خونی را دچار مشکل میکند. بر اثر این اختلال، ریهها قادر به اکسیژنرسانی مناسب به بدن نخواهند بود و منجر به کاهش سطح اکسیژن بدن (هایپوکسی) خواهد شد.
ارتباط دقیق بین بیماری کبد و این بیماری ریوی هنوز مشخص نیست. تنها راه درمان این بیماری پیوند کبد میباشد.
علائم و نشانهها
اکثر افراد مبتلا به سندرم هپاتوپولمونری علائم مشخصی ندارند. با این وجود برخی از علائم در افراد مبتلا به این بیماری ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- تنگی نفس بهخصوص در هنگام نشستن یا ایستادن
- چنگکی شدن انگشتان که در این وضعیت نوک انگشتان بزرگتر از حالت طبیعی میشوند.
- پارگی عروق خونی موجود در زیر پوست
- کبودی و مایل به آبی شدن رنگ لبها و پوست (سیانوز)
علل شایع
سندرم هپاتوپولمونر به علت گسترش عروق خونی در اطراف ریه بهوجود میآید که بر میزان انتقال اکسیژن از ریهها به جریان خون تأثیر میگذارد. اینکه علت بروز این اختلال چیست، هنوز مشخص نمیباشد. همچنین علت احتمال بیشتر ابتلای افراد مبتلا به بیماریهای کبدی به این بیماری هنوز برای متخصصان مبهم است.
تشخیص
پزشک ممکن است به منظور تأیید تشخیص خود از روشهای زیر استفاده کند:
- پالس اکسیمتری: در این روش، پزشک حسگری را به انگشت یا گوش متصل کرده و سپس میزان اکسیژن موجود در خون را اندازهگیری میکند.
- تصویربرداری از قفسهسینه: با استفاده از روشهای تصویربرداری مختلف مانند اشعه ایکس، اکوکاردیوگرام و … پزشک تصاویری به منظور تشخیص بیماریهای قلبی و یا ریوی تهیه میکند.
درمان
درمان با استفاده از اکسیژن کمکی، اصلیترین روش به منظور کمک به رفع تنگینفس و کمبود اکسیژن موجود در خون است. به منظور درمان این بیماری، تنها روش مؤثر، پیوند کبد میباشد.