• استخوان‌ها محل ذخیره‌ سازی کلسیم در بدن هستند. تحت کنترل هورمون، محتوای کلسیم در استخوان به طور مداوم افزایش یا کاهش می‌یابد.
• وقتی استخوان‌ها نتوانند در برابر نیرو یا ضربه‌ای که به آن‌ها وارد شده مقاومت کنند، می‌شکنند. گاهی اوقات استخوان‌ها آنقدر ضعیف هستند که نمی‌توانند در برابر نیروی جاذبه مقاومت کنند، مانند شکستگی‌های کمر در افراد مسن.

 

• شکستگی‌ها ممکن است در اثر آسیب به رگ‌های خونی، اعصاب و عضلات و مفاصل مجاور باشد.
• تشخیص شکستگی در کودکان ممکن است دشوارتر باشد زیرا استخوان‌های آن‌ها فاقد کلسیم کافی است تا در اشعه ایکس به خوبی دیده شود.
• گاهی اوقات، برای یافتن شکستگی پنهان یا مخفی، یا برای ارائه اطلاعات بیشتر در مورد آسیب به استخوان و بافت‌های مجاور، سی تی اسکن یا ام آر آی انجام می‌شود.
• شکستگی جمجمه، ستون فقرات و دنده‌ها، تشخیص و درمان منحصر به فرد خود را دارد.

عملکرد استخوان‌ها چگونه است؟

• استخوان‌ها اسکلت بدن را تشکیل می‌دهند و اجازه می‌دهند بدن در برابر جاذبه، حرکت و کار کند.
• استخوان‌ها همچنین از برخی اعضای بدن محافظت می‌کنند و مغز استخوان مرکز تولید فرآورده‌های خونی است.
• استخوان عضوی پویا است. این مخزن کلسیم بدن است و همیشه تحت تأثیر هورمون ها تغییر می‌کند.
• هورمون پاراتیروئید با ترشح کلسیم از استخوان ، سطح کلسیم خون را افزایش می دهد ، در حالی که کلسی‌تونین اثر معکوس دارد و به استخوان اجازه می دهد کلسیم از خون بگیرد.

چه عواملی باعث شکستگی استخوان می‌شود؟

هنگامی که نیروهای خارجی مانند ضربه مستقیم یا افتادن به استخوان وارد شود، احتمال شکستگی وجود دارد. شکستگی زمانی اتفاق می‌افتد که استخوان نتواند در مقابل نیروهای خارجی مقاومت کند. شکستگی، شکستن یا ترک خوردن همه به یک معنی است. یکپارچگی استخوان، آسیب دیده و باعث از بین رفتن ساختار استخوان شده است که منجر به شکستگی استخوان می‌شود.

شکستن استخوان به دلایل مختلف دردناک است:

• عصب‌های انتهایی که استخوان‌ها را احاطه کرده‌اند حاوی فیبر درد هستند. این الیاف ممکن است در هنگام شکسته شدن استخوان یا کبودی تحریک شوند.
• استخوان‌های شکسته خونریزی می‌کند و خون و تورم همراه آن (ورم) باعث درد می‌شود.
• عضلاتی که ناحیه آسیب دیده را احاطه کرده‌اند ممکن است اسپاسم یا گرفتگی پیدا کنند در حالی که می‌خواهند قطعات شکسته استخوان را در جای خود نگه دارند و این اسپاسم‌ها( گرفتگی‌ها) باعث درد بیشتر می‌شوند.

اغلب شکستگی به راحتی قابل تشخیص است زیرا تغییر شکل واضحی وجود دارد. با این حال، در بعضی مواقع به راحتی تشخیص داده نمی‌شود.

شکستگی می‌تواند به دلیل ضربات مستقیم، آسیب‌های پیچشی یا زمین خوردن رخ دهد. نوع نیروها یا ضربه‌ای که به استخوان وارد می‌شود تعیین می‌کند که چه نوع صدمه‌ای رخ دهد. برخی از شکستگی‌ها بدون هیچ ضربه آشکاری به دلیل پوکی استخوان رخ می‌دهد، این تعریف به عنوان از دست دادن توده استخوان یا کیست مادرزادی استخوان است که از بدو تولد وجود دارد، که باعث ایجاد یک منطقه ضعیف در استخوان می‌شود.

اولین قدم در توصیف شکستگی، تصمیم‌گیری درباره باز یا بسته بودن آن است. پوست از داخل بدن از جمله استخوان‌ها در برابر دنیای خارج محافظت می‌کند. اگر پوست در طول شکستگی مختل و پاره شود، شکستگی باز وجود دارد. پوست می‌تواند بریده شود، پاره شود، یا ساییده شود (خراشیده شود)، اگر یکپارچگی پوست آسیب ببیند، احتمال عفونت استخوان وجود دارد. از آنجا که محل شکستگی در استخوان در معرض دنیای خارج قرار دارد، این آسیب‌ها اغلب باید پاکسازی شوند و اغلب برای انجام کار به بیهوشی در اتاق عمل نیاز دارند.

در مرحله بعدی ، لازم است شرح خط شکستگی، وجود داشته باشد. آیا خط شکستگی از طریق استخوان (عرضی)، با یک زاویه (مورب) عبور می‌کند یا مارپیچ می‌شود؟ آیا شکستگی دو تکه است یا اینکه خرد شده، چند تکه است؟

شکستگی گرین استیل، وضعیتی را می‌شکند که استخوان تا حدی شکسته شود. این امر اغلب در نوزادان و کودکانی اتفاق می‌افتد که استخوان کاملاً کلسیفیه نشده است و احتمال خم شدن به جای شکستن کامل دارد. این شبیه تلاش برای شکستن یک شاخه جوان یا ترکه است. سایر اصطلاحات شکستگی شامل شکستگی توروس یا سگک است ، باز هم هنگامی که فقط بخشی از استخوان می شکند ، که ممکن است در بزرگسالان نیز رخ دهد.

سرانجام ، تراز شکستگی در مورد اینکه آیا قطعات شکستگی جابجا شده‌اند یا در موقعیت آناتومیک طبیعی خود هستند، توصیف شده است. اگر تکه‌های استخوان در جای مناسب نباشد، باید آن‌ها را تنظیم کرد و دوباره در یک چیدمان طبیعی قرار داد.

علائم و نشانه‌های شکستگی استخوان چیست؟

• وقتی استخوان‌ها شکسته می‌شوند، باعث درد، تورم و التهاب می‌شوند. توانایی حرکت مفصل در بالا یا پایین آسیب، شکسته نشدن استخوان را تضمین نمی‌کند. در عوض، به این معنی است که عضلات و تاندون‌هایی که مفصل را حرکت می‌دهند هنوز کار می‌کنند.
• مگر اینکه شرایط زمینه ای قبلی وجود داشته باشد که مانع احساس درد در بیمار شود (مانند آسیب نخاع یا نوروپاتی دیابتی) تمام شکستگی استخوان‌ها آسیب می بیند. درد ممکن است در محل آسیب احساس شود یا نشود اما می تواند در جای دیگری ارجاع شود. به عنوان مثال، آسیب های ران ، به ویژه در کودکان، می تواند به صورت درد زانو باشد.
• در صورت شکستن استخوان، ساختارهای دیگر نیز آسیب می بینند. در صورت وجود التهاب یا آسیب عصبی، بی حسی و گزگز می‌تواند ایجاد شود. اگر شريان در محل شکستگی پاره شود، لق شود و يا لخته شود، ممکن است یک اندام سرد و بدون نبض باشد و از گردش خون جلوگیری کند.

چگونه می‌توان شکستگی استخوان را تشخیص داد؟

آسیب دیدن اغلب کلید تشخیص درست است. کجا، کی و چرا آسیب دیده است؟ آیا شخص سقوط کرده است و یا از جایی افتاده؟ آیا آسیب‌های دیگری وجود دارد که بر شکستگی اولویت داشته باشد؟ به عنوان مثال ، فردی که به دلیل سکته مغزی یا قلبی دچار  شکستگی مچ دست خود شده و آسیب دیده است، مراقبت در مورد شکستگی وی به تأخیر می‌افتد. پزشکان برای فرد با چندین آسیب ممکن است جراحی ارتوپدی خود را برای رفع خونریزی در مغز، قفسه سینه یا شکم به تأخیر بیندازند.

کنترل درد در اولویت است و بسیاری از اوقات، قبل از تشخیص، داروهای ضد درد تجویز می‌شوند. اگر متخصص معتقد باشد که به طور بالقوه به یک عمل جراحی احتیاج دارد، داروی مسکن از طریق رگ یا با تزریق عضله تجویز می‌شود. و اجازه می‌دهد تا معده برای بیهوشی خالی بماند.

در مورد نیاز به تصویربرداری و اینکه برای تشخیص و ارزیابی بهتر آسیب باید از چه نوع عکسی استفاده شود، تصمیم‌گیری می‌شود.

بدن سه بعدی است و عکس ساده رادیولوژی، فقط دو بعدی است. بنابراین، ممکن است دو یا سه عکس از مناطق آسیب دیده در موقعیت‌های مختلف گرفته شود تا تصویر واقعی از آسیب دیده شود. گاهی اوقات شکستگی در یک موقعیت دیده نمی‌شود اما در موقعیت دیگر به راحتی دیده می‌شود.

مناطقی از بدن وجود دارد که شکستگی استخوان در یک قسمت دورتر با شکستگی دیگر همراه است. مثلا شکستگی استخوان در مچ دست ممکن است با آسیب آرنج همراه باشد. به همین ترتیب، آسیب مچ پا می‏تواند با شکستگی زانو همراه باشد. ممکن است پزشک عکس رادیولوژی را برای مناطقی از بدن انجام دهد که به نظر نمی رسد در ابتدا آسیب دیده باشد.

گاهی اوقات ، شکستگی استخوان به راحتی دیده نمی‌شود، اما ممکن است علائم دیگری وجود داشته باشد که نشان دهد شکستگی وجود دارد. در صدمات آرنج، مایعاتی که در عکس رادیولوژی در مفصل دیده می‌شود، اغلب نمایانگر شکستگی ظریف است. آسیب‌های مچ دست با شکستگی استخوان اسکافوئید یا استخوان ناویکول ممکن است به مدت یک تا دو هفته در اشعه ایکس دیده نشود و تشخیص آن فقط در معاینه بدنی با تورم و حساسیت در ناحیه شست است.

درمان‌های شکستگی استخوان چیست؟

در محل حادثه ، درمان اولیه برای شکستگی بازوها ، پاها ، دست ها و پاها شامل آتل اندام است. بی حرکتی برای کنترل اولیه درد بسیار مفید خواهد بود. برای جراحات گردن و کمر ، بسیاری از اوقات ، اولین پاسخ‌ امدادگران این است که فرد مصدوم را روی تخته بلند قرار دهند تا از نخاع در برابر آسیب احتمالی محافظت کند.

هنگامی که شکستگی تشخیص داده شد، درمان اولیه برای بیشتر شکستگی‌های اندام، آتل است. تکه هایی از گچ یا فایبرگلاس بر روی اندام آسیب دیده قرار داده می‌شوند و با گاز و یک پارچه الاستیک پیچیده می‌شوند تا اندام را بی‌حرکت کند. مفاصل بالا و پایین آسیب برای جلوگیری از حرکت در محل شکستگی بی حرکت هستند. این آتل اولیه به طور کامل به دور اندام نمی‌چرخد. پس از چند روز ، آتل برداشته شده و گچ جایگزین می‌شود.

گچ گرفتن معمولاً در ابتدا اتفاق نمی‌افتد زیرا محل شکستگی‌ها متورم می‌شوند. این تورم می تواند باعث افزایش فشار در زیر گچ شود، باعث افزایش درد و احتمال آسیب به بافت‌های زیر گچ می‌شود.

جراحی که معمولا تحت بی‌هوشی انجام می‌شود با جااندازی استخوان‌ها همراه است. گاهی اوقات، استخوان‌ها به شکلی شکسته می‌شوند که برای نگه داشتن آن‌ها باید سخت افزار فلزی در آن قرار داده شود و به این معنی است که، در اتاق عمل، پوست بریده می‌شود و گره‌ها، صفحات یا میله‌ها را داخل استخوان قرار می‌دهند تا آن را در محل خود نگه دارند و قسمت‌های جدا شده را به هم متصل کنند. بسته به شکستگی، بعضی از این قطعات فلزی دائمی هستند (هرگز برداشته نمی‌شوند) و بعضی از آن‌ها موقتی هستند تا زمانی که ترمیم استخوان کامل شود و بعد از آن با جراحی برداشته شوید.