جراحی فیستول مقعدی، روشی است که به منظور باز کردن و خالی کردن فیستول مقعد و کمک به بهبود آن انجام می گیرد. فیستول مقعدی از بیماری‌های عفونی ناحیه مقعدی است. دراین بیماری مجرایی غیرطبیعی اطراف مقعد ایجاد می شود که موجب اتصال بین آن‌ها می‌شود. در واقع این بیماری بخشی از بافت روده را به پوست اطراف مقعد متصل می‌نماید. این بیماری دردناک و آزار دهنده است و اغلب با عفونت، ترشح و خونریزی ظاهر می‌شود، زیرا مجرای فیستول عفونت‌های روده را به سطح پوست منتقل می‌کند. این بیماری با استفاده از درمان‌های خانگی و دارویی قابل درمان نبوده و تنها روش‌های جراحی تهاجمی می‌توانند به بهبود و درمان این عارضه کمک نمایند. پس از انجام عمل جراحی فرد دیگر علائم فیستول از جمله درد یا عفونت را نخواهد داشت.

آمادگی پیش از مداخله

پیش از انجام جراحی فیستول ممکن است نیاز باشد تا روده با استفاده از مایع روان کننده‌ی باریم خالی شود. که پزشک نحوه‌ی انجام این کار را با شما در میان خواهد گذاشت.

با یکی از دوستان و آشنایان خود به منظور همراهی پس از عمل و رساندن شما به منزل هماهنگ کنید.

همچنین سوابق مصرف دارو و یا ابتلا به بیماری را با پزشک خود در میان بگذارید زیرا ممکن است لازم باشد با نظر پزشک مصرف برخی داروها را متوقف کنید و یا از داروهای خاصی استفاده کنید.

ممکن است نیاز باشد از چند ساعت پیش از عمل ناشتا باشید.

پیش از رفتن به بیمارستان، حمام کنید ولی از استعمال لوسیون و مواد معطر، لاک و … خودداری کنید.

از به همراه داشتن وسایل گران قیمت مانند ساعت، دستبند، زیورآلات و … اجتناب کنید.

عوارض احتمالی

همانند هر عمل جراحی دیگری، جراحی فیستول هم ممکن است با خطراتی همراه باشد:

• درد
• خونریزی
• عفونت که ممکن است نیاز به درمان در بیمارستان پیدا کند.
• عود کردن مجدد فیستول پس از درمان
• بی‌اختیاری حرکات روده

روش انجام

پیش از آغاز روش یک خط تزریق درون وریدی به منظور تزریق داروی بی‌هوشی و سایر داروها در طی عمل ایجاد می‌شود. با توجه به نظر پزشک ممکن است یکی از روش های زیر به منظور انجام این روش درمانی مورد استفاده قرار گیرد:

فیستولوتومی

فیستولوتومی روش پرکاربرد عمل فیستول است که در اغلب موارد از آن استفاده می‌شود. در این روش جراحی، برش باز در تمام طول فیستول زده می‌شود تا ترمیم از داخل به بیرون صورت گیرد. از آنجایی که در این روش پوست و عضله‌ی تونل به طور کامل باز شده است، 1 الی 2 ماه زمان برای ترمیم نیاز است. این زخم پس از مدتی تبدیل به یک شیار شده و بیماری درمان می‌شود.

جراحی فیستول مقعدی با روش استن

استن روشی از جراحی است که در طی آن مجرای ایجاد شده حاصل از این بیماری را با کمک نخ بخیه و یا لوله تخلیه برای 6 الی 12 هفته پر می‌کنند تا از این طریق عفونت تخلیه شده و به بهبود بیماری کمک نماید. استن اغلب برای نوع پیچیده بیماری که قسمتی از عضله اسفنکتر را درگیر نموده، کاربرد دارد. زیرا که فیستول‌های پیچیده و پیشرفته امکان بروز عوارضی مانند بی‌اختیاری گاز روده را به دنبال دارد، که با انجام عمل جراحی به روش استن قابل پیشگیری است.

روش فلپ آدوانسمنت

این روش معمولاً برای فیستول پیچیده و وخیم استفاده می‌شود. مانند افرادی‌که در خطر بی‌اختیاری مدفوع قرار دارند. در روش فلپ آدوانسمنت با بریدن قسمت‌هایی از پوست رکتوم یا مقعد اقدام به ترمیم فیستول مقعدی می‌شود.

روش پلاگین بیولوژیکی

پلاگین، مخروطی است که از بافت روده تولید شده است. این پلاگین با استفاده از بخیه به خروجی فیستول وصل می‌شود و بافت جدید در اطراف آن رشد می‌کند. در این روش بیمار برای حداقل ۲۴ ساعت در بیمارستان بستری می‌شود و امکان بروز عوارضی مانند درد، تشکیل آبسه و جابجایی پلاگین وجود دارد.

تخریب فیستول به وسیله آندوسکوپی

در این روش یک آندوسکوپ که یک لوله با یک دوربین می‌باشد در فیستول قرار می‌گیرد. سپس یک الکترود از طریق آندوسکوپ عبور می‌کند و وارد فیستول می‌شود. تخریب آندوسکوپی روشی است که به خوبی عمل می‌کند و هیچ گونه نگرانی جدی در مورد ایمنی آن وجود ندارد.

نتایج قابل انتظار

پس از جراحی فیستول، بیمار به اتاق ریکاوری منتقل می‌شود و علائم حیاتی وی تحت نظارت قرار خواهد گرفت. با نظر پزشک ممکن است مدتی در بیمارستان بستری شود و پس از تثبیت شدن وضعیت، مرخص خواهد شد.