غدد آدرنال (فوق کلیه) بالاتر از کلیه‌ها قرار گرفته‌اند. دو غده فوق کلیه هورمون‌های مختلفی را تولید می‌کنند که به تنظیم سوخت‌وساز، سیستم ایمنی، فشارخون، قند خون و دیگر عملکردهای مهم بدن کمک می‌کنند.

بیشتر تومورهای آدرنال خوش‌خیم هستند. اگر تومور هورمون‌های اضافی تولید کند یا بزرگ شود (4 تا 5 سانتی‌متر)، ممکن است برای برداشتن غده آدرنال جراحی انجام شود. اگر تومور سرطانی یا مشکوک به سرطان باشد، ممکن‌است به جراحی نیاز شود. این جراحی آدرنالکتومی نامیده می‌شود.

اگر هر دو غدد آدرنال برداشته شوند، فرد باید داروهای هورمون تکمیلی مصرف کند. اگر تنها یک غده برداشته شود، دیگر، نیازی به مصرف داروهای مداوم نیست و بدن به صورت طبیعی به فعالیتش ادامه خواهد داد.

دلایل انجام

شایع ترین اختلالی که ممکن است به آدرنالکتومی منجر شود،‌ ترشح بیش از حد هورمون است. تومورها و توده‌ها از علل شایع افزایش ترشح هورمون می‌باشند. این تومورها ممکن است باعث اختلالاتی در فشار خون، قلب و یا سایر اندام‌های بدن شوند.

عوارض احتمالی

این روش جراحی نیز مانند هر اقدام تهاجمی دیگری ممکن است با خطراتی همراه باشد از جمله :

• عوارض و خطرات بی‌هوشی
• واکنش به داروهای بی‌هوشی
• لخته شدن خون یا عفونت
• آسیب به اندام‌های نزدیک محل جراحی
• باز شدن زخم پس از عمل (فتق جراحی)
• تغییر در ترشح هورمون‌ها

آمادگی پیش از عمل

پیش از انجام آدرنالکتومی، در صورت مصرف داروهای خاص و یا وجود بیماری به پزشک یا پرستار اطلاع دهید. همچنین در صورت بارداری،‌ پزشک خود را مطلع کنید.

ممکن است از شما خواسته شود تا از مصرف داروهای رقیق کننده‌ی خون مانند آسپرین،‌ ایبوپروفن و… به منظور جلوگیری از خونریزی حین جراحی خودداری کنید.

در صورتی که سیگار می‌کشید،‌ سعی کنید ترک کنید زیرا باعث تشدید خطرات و عوارض جراحی می‌شود. پیش از مراجعه برای انجام عمل جراحی، با یکی از آشنایان و بستگان خود به منظور همراهی بعد از عمل هماهنگ کنید.

روش انجام

جراحان ممکن‌است آدرنالکتومی را از طریق لاپاروسکوپی یا جراحی باز و یا استفاده از کریوآبلیشن انجام دهند. روش توصیه شده بستگی به اندازه و نوع تومور یا وضعیتی دارد که بر روی غده آدرنال تأثیر می‌گذارد.

• لاپارسکوپی

جراح اغلب قادر به انجام عمل جراحی لاپاروسکوپی برای تومورهای غده فوق کلیه است، زیرا غده نسبتاً کوچک است. جراحی لاپاروسکوپی دارای مزایای زیادی از جمله زخم‌های کوچک‌تر، درد کمتر و دوره بهبودی کوتاه‌تر از جراحی باز است.

• جراحی باز

پزشکان معمولاً برای تومورهای بزرگ یا سرطانی (بدخیم) جراحی باز انجام می‌دهند. آن‌ها عمل جراحی باز را با استفاده از ابزارهای سنتی و برش انجام می‌دهند.

• کریوآبلیشن

پزشک ممکن‌است برای درمان تومورهای آدرنال، از کریوآبلیشن استفاده کند. این روش با استفاده از تصویربرداری سی.تی.اسکن برای هدایت وسیله‌ای که با فریز کردن، تومورهای غدد آدرنال را از بین می‌برد، انجام می‌شود. پزشک ممکن‌است از این روش به عنوان یک روش درمانی برای تومورهای کوچکی که به غده فوق کلیوی گسترش یافته‌اند، به‌خصوص جراحی‌هایی که خطر بالایی دارند، استفاده کنند.

پزشک گزینه‌های درمانی را برای فرد توضیح می‌دهد و بیمار می‌تواند در مورد این‌که آدرنالکتومی مناسب‌ترین درمان برای او است یا خیر، صحبت کند.

نتایج قابل انتظار

افرادی که با استفاده از روش لاپاراسکوپی تحت درمان قرار می‌گیرند به طور معمول زودتر از افرادی که با استفاده از روش جراحی باز عمل می‌شوند، بهبود می‌یابند. مدت زمان سپری کردن دوران ریکاوری، به نوع عمل جراحی و وضعیت سلامتی فرد بستگی خواهد داشت.