مدیریت بیماری
تب دره
به عفونت قارچی ناشی از كوكسيديوئيدس، تب دره اطلاق می‌گردد. اين بيماری منجر به بروز علائمی چون تب، درد قفسه سينه و سرفه میشود.
دو گونه قارچ كوكسيديوئيدس منجر به بروز تب دره میشود. اين قارچ‌ها معمولا در خاك مناطق خاصی يافت می‌شوند.
اين قارچ می‌تواند وارد ريه شود و منجر به بروز تب دره يا كوكسيديوئيدومايكوزيس حاد شود. موارد خفيف تب دره معمولا به خودی خود برطرف میشود. در موارد حاد، پزشك داروهای ضد قارچ تجويز خواهد كرد.
علائم و نشانه‌ها
تب دره، شكل اوليه عفونت كوكسيديوئيدومايكوزيس محسوب می‌گردد. اين بيماری حاد اوليه می‌تواند پيشرفت كند و به يك بيماری جدی‌تر و مزمن تبديل شود.
تب دره
شكل اوليه يا حاد كوكسيديوئيدومايكوزيس معمولا خفيف بوده و با علائم كم يا بدون هيچ‌گونه نشانه‌ای همراه است. در صورت بروز، علائم و نشانه‌ها پس از 1 الی 3 هفته در معرض قرار گرفتن، پديدار می‌شوند. اين علائم شبيه آنفولانزا بوده و شدت آن از خفيف تا شديد، متفاوت است. اين علائم عبارتند از:
- تب
- سرفه
- درد قفسه سينه
- لرز
- تعريق شبانه
- سردرد
- خستگي
- درد مفاصل
- قرمزی و بثورات جلدی
كوكسيديوئيدومايكوزيس مزمن
چنانچه عفونت اوليه كوكسيديوئيدومايكوزيس به طور كامل درمان نشود، پيشرفته می‌كند و به شكل ذات الريه (پنومونی) تبديل میشود. اين بيماری در افرادی كه سيستم ايمنی ضعيفی دارند، شايع‌تر است.
اين علائم و نشانه‌ها عبارتند از:
- تب خفيف
- كاهش وزن
- سرفه
- درد قفسه سينه
- خلط آغشته به خون (ترشحات حين سرفه)
- ندول ريه‌ها
كوكسيديوئيدومايكوزيس منتشر شده
جدی‌ترين شكل اين بيماری، كوكسيديوئيدومايكوزيس منتشر شده محسوب میشود و هنگامی اتفاق می‌افتد كه عفونت فراتر از ريه پيشروی كرده و به ساير بخش‌های بدن نيز سرايت كرده است. در اغلب موارد پوست، استخوان‌ها، كبد، مغز، قلب و غشاهای محافظت كننده مغز و نخاع (مننژها) درگير می‌شوند.
علائم و نشانه‌های اين بيماری بستگی به بخشی از بدن دارد كه مورد حمله قرار گرفته است. برخی از اين علائم عبارتند از:
- زخم و بثورات پوستی كه جدی‌تر از بثورات پوستی معمولی بوده و در اثر اين بيماري بروز می‌يابند.
- ضايعات دردناك در جمجمه، ستون فقرات و استخوان‌ها
- درد و تورم مفاصل، به خصوص در زانو و مچ پا
- مننژيت
علت بیماری
نوعی قارچ عامل تب دره است.
عوامل تشدید کننده خطر
عواملی كه ابتلا به تب دره را افزايش می‌دهند، عبارتند از:
- قرار گرفتن در معرض محيط
- نژاد (به دلايل مبهم فيليپينی‌ها، اسپانيايی‌ها، سياهپوستان و بوميان آمريكا بيش‌تر از سفيدپوستان مستعد ابتلا به اين عفونت هستند)
- بارداری
- سيتسم ايمنی ضعيف
- سن (سالمندان)
عوارض احتمالی
برخي افراد، بويژه زنان باردار، افراد داري سيستم ايمني ضعيف (مانند مبتلايان به ايدز) و فيليپينی‌ها، اسپانيايی‌ها، افريقايی‌ها و بوميان آمريكا در معرض خطر ابتلا به شكل جدي اين بيماری هستند.
پيامدهای ناشی از کوکسیدیوئیدومایکوزیس عبارتند از:
- ذات الریه شدید. اکثر افراد مبتلا به ذات الریه ناشی از این بیماری، بدون ابتلا به عوارض بیماری، بهبود می‌یابند.
- ندول (توده)های ریوی. در درصد کمی از افراد ندول‌هایی با دیواره نازک در ریه‌ها ایجاد میشود. بسیاری از این ندول‌ها بدون بروز مشکلی از بین می‌روند اما برخی ممکن است پاره شده و سبب درد قفسه سینه و اختلال در تنفس شوند. ندول پاره شده ریه ممکن است نیاز به قرار دادن یک لوله در داخل فضای اطراف ریه‌ها به منظور خارج کردن هوا یا جراحی به منظور ترمیم آسیب داشته باشد.
- انتشار بیماری. کوکسیدیومایکوزیس منتشر شده، جدی‌ترین شكل اين عارضه است. اگر قارچ در سراسر بدن منتشر شود، می‌تواند سبب بروز مشکلاتي از قبيل زخم‌های پوستی و آبسه تا ضایعات استخوانی، درد شدید مفاصل، التهاب قلبی، مشکلات مجاری ادراری و مننژیت (عفونت شديد کشنده در غشاها و مایع پوشاننده مغز و نخاع) شود.
تشخیص
تشخیص تب دره تنها بر اساس علائم و نشانه‌ها دشوار است؛ زیرا این علائم معمولاً مبهم بوده و می‌توانند مشابه علائم سایر بیماری‌ها باشند. حتی تصویربرداری از قفسه سینه با اشعه ایکس نمی‌تواند تب دره را از سایر بیماری‌های ریوی تشخیص دهد.
تشخیص قطعی به یافتن شواهد وجود قارچ در بافت، خون یا سایر ترشحات بدن بستگی دارد. به همین دلیل ممکن است نیاز باشد شما یک یا تعداد بیش‌تری از آزمایشات و روش‌های ذیل را انجام دهید:
– کشت خلط. در این روش از ماده‌ای که در حین سرفه به دست آمده نمونه برداری میشود تا از حيث وجود قارچ بررسی شود.
– آزمایش خون. از طریق آزمایش خون پزشک می‌تواند وجود آنتی‌بادی‌های ضد قارچ که سبب بروز تب دره می‌شوند را مورد بررسی قرار دهد.
درمان
استراحت
این بیماری مسری نمی‌باشد و اکثر افراد مبتلا به تب دره حاد، نیاز به درمان خاصی ندارند. حتی در صورت تشدید علائم، بهترین درمان برای افراد بزرگسال سالم، استراحت و مصرف مایعات (مانند آنچه در سرماخورگی و آنفلوآنزا توصیه میشود) است. با این حال، پزشک باید افراد مبتلا به تب دره را به دقت رصد نماید.
داروهای ضد قارچ
چنانچه علائم بهبود نیابند، بدتر شوند یا چنانچه در معرض خطر ابتلا به عوارض بیماری قرار داشته باشید، ممکن است پزشک برای شما داروهای ضد قارچ تجویز نماید. داروهای ضد قارچ برای افراد مبتلا به شكل مزمن یا منتشر شده اين بيماري نیز مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
تمام ضد قارچ ها می‌توانند با عوارض جانبی جدی همراه باشند. با این حال، این عوارض جانبی معمولاً با قطع مصرف دارو از بین می‌روند. عوارض جانبی احتمالی شامل تهوع، استفراغ، درد شکم و اسهال است.
عفونت‌هاي شدیدتر ممکن است در ابتدا با یک داروی ضد قارچ داخل وریدی درمان شوند.
ضد قارچ‌ها سبب کنترل رشد قارچ می‌شوند؛ اما گاهی اوقات آن را از بين نمي‌برند و ممکن است بیماری مجددا عود كند. برای بیش‌تر افراد، یکبار ابتلا به تب دره، سبب مصونیت مادام العمر میشود. اما بیماری می‌تواند مجددا فعال شود و چنانچه سیستم ایمنی بدن شما به طور قابل توجهی ضعیف باشد، ممکن است مجددا بیمار شوید.
