رژیم درمانی

انواع رژیم­‌های غذایی و درمانی

انواع مختلفی از رژیم­‌های غذایی با عناوین گوناگون وجود دارند. اغلب، رژیم‌­های غذایی بر اساس یک منطقه یا فرهنگ خاص نام­‌گذاری می‌شوند که با مصرف غذاهای رایج در آن منطقه یا فرهنگ می‌­توان خطر ابتلا به برخی از بیماری­‌ها را کاهش داد. به عنوان مثال رژیم مدیترانه‌­ای و رژیم اسکیمو. این رژیم‌­های غذایی سطح کلسترول خون را پایین آورده و خطر سکته قلبی را کاهش می­‌دهند. رژیم گیاه‌خواری، نیمه گیاه­‌خواری و انواع رژیم‌­های درمانی  از جمله رژیم غذایی بدون گلوتن، بدون نمک، کم چرب و رژیم مخصوص بیماران دیابتی نیز از دیگر انواع رژیم­‌های درمانی است. رژیم‌­های درمانی توسط پزشکان تجویز و توسط متخصصان غذایی تهیه می­­‌شوند و در اغلب اوقات بر اساس تغییرات وضعیت سلامت فرد، رژیم غذایی درمانی نیز  تغییر می­‌کند.

دلایل تجویز رژیم‌های درمانی

• حفظ وضعیت تغذیه.
• بهبود وضعیت تغذیه.
• تصحیح وضعیت تغذیه.
• کنترل وزن.
• افزایش وزن.
• حفظ تعادل میان مقادیر کربوهیدرات (قند)، چربی و پروتئین برای کنترل دیابت و سایر بیماری‌های مزمن و زمینه‌ای.
• تأمین پروتئین مورد نیاز بدن.
• محدود کردن جذب موادی چون سدیم.
• محدود کردن مصرف برخی مواد غذایی به علت آلرژی یا عدم تحمل غذایی.
• تعدیل بافت مواد غذایی مصرفی به علت عدم توانایی جویدن یا بلعیدن مواد غذایی.
• سایر دلایل

رژیم‌درمانی

• نوع بیماری: رژیم درمانی باید با نوع بیماری سازگار باشد، در غیر این‌صورت برای فرد مضر خواهد بود.
• طول مدت بیماری: رژیم غذایی بیماری­‌های طولانی‌مدت با بیماری­‌های کوتاه‌مدت متفاوت است و ایجاد تنوع در رژیم­‌ غذایی بیماری‌­های طولانی‌مدت ضروری است.
• شرایط بیمار: رژیم غذایی بیمار باید بر اساس عادات غذایی، علایق، زمان‌­بندی مصرف غذاها، شرایط اقتصادی، در دسترس بودن غذاها، دانش پخت غذا و … باشد.
• فیزیولوژی بیمار: در طراحی رژیم غذایی، احساسات و شخصیت بیمار باید در نظر گرفته شود. رژیم غذایی بیمار باید به شکلی طراحی شود که فرد نسبت به دیگران احساس تفاوت نکند.
• تنوع در رژیم غذایی: از این طریق بیمار علاقه خود را به غذاها از دست ندهد.