بسیاری از بیمارانی که در دوران بیماری مجبور بوده‌اند به مدت طولانی در تخت استراحت کنند، باید دوباره حرکت کرده و راه رفتن را شروع کنند. بیماری که بتواند پای خود را حدود 2.5 سانتیمتر از تخت بلند کند، برای راه رفتن از قدرت کافی برخوردار است.

پیش از خارج کردن بیمار از تخت، موارد زیر را حتماً انجام دهید:

• توانایی بیمار در زمینه راه رفتن را ارزیابی کنید. راه رفتن به کمک یک نفر یا دو نفر، نیاز به واکر، عصا، کمربند ویژه راه رفتن یا عصای زیر بغل را مورد بررسی قرار دهید.
• به بیمار آنچه که قرار است انجام شود شرح دهید.
• اطمینان حاصل کنید که مسیر مورد نظر جهت پیاده‌روی بیمار خالی از اشیاء و وسایل اضافی است.

توجه به نکات زیر در زمان راه بردن بیمار الزامی است:

• ابتدا بیمار را بر لبه تخت نشانده و در صورتی که بیمار سرگیجه نداشت، اقدام به خارج کردن وی از تخت کنید.
• پس از برداشتن چند قدم، اندکی صبر کنید تا مطمئن شوید بیمار از ثبات لازم برخوردار است.
• بر این مسئله تأکید کنید که برای دستیابی به فواید کامل راه رفتن، باید صاف ایستاده و سر را بالا گرفت. بیمارانی که از راه رفتن می‌ترسند اغلب به پاهای خود نگاه می‌کنند.
• به بیمار یادآوری کنید که در طول راه رفتن نفس عمیق بکشد.
• ابتدا باید مسافت‌های کوتاه را انتخاب کرد، سپس به تدریج مسافت را افزایش داد.
• با افزایش مسافت، بهتر است صندلی‌هایی در طول مسیر قرار داده شود تا بیمار در صورت نیاز روی آن‌ها قرار گرفته و استراحت کند.

راه رفتن با کمک یک نفر

در حالتی که بیمار قصد دارد با کمک یک نفر راه برود، شخص کمکی با قرار گرفتن در کنار بیمار و گذاشتن هر دو دست روی کمر وی بهتر می‌تواند از او حمایت نماید. بدین ترتیب وضعیت صاف و قائم بیمار حفظ شده و از کشیدن بیمار به یک طرف جلوگیری می‌شود.

با استفاده از کمربند مخصوص راه رفتن که محکم دور کمر بیمار را می‌گیرد نیز می‌توان به همین روش از بیمار حمایت کرد. در این روش فرد کمک کننده باید کمربند را از عقب بگیرد و در پشت بیمار و اندکی متمایل به سمت پهلوی او حرکت کند.

در صورتی که احتمال سقوط بیمار وجود داشته باشد، نگه داشتن بازوی ضعیف از ناحیه زیر بغل، این امکان را فراهم می‌آورد که فرد بیشتر و آسان‌تر وزن بیمار را تحمل نماید و در صورت غش یا ضعف بیمار بهتر بتواند او را روی زمین قرار دهد.

راه رفتن با کمک دو نفر

در صورتی که مطمئن نیستید بیمار توانایی حرکت دارد، کمک دو نفر جهت راه بردن بیمار ایمن‌تر و بی‌خطرتر خواهد بود.

 برای نگه داشتن بیمار توسط دو نفر، دو روش وجود دارد:

• روش اول

دو نفر کنار بیمار ایستاده و با دست‌های نزدیک به بدن بیمار، قسمت فوقانی بازو و با دست‌های دور خود قسمت‌های پایینی دست بیمار را نگه می‌دارند.

• روش دوم

امکان نگهداری و حمایت بیمار بیشتر است ولی در آن باید قد بیمار و دو کمک، تقریبا هم اندازه باشد. دو نفر در کنار بیمار می‌ایستند و با دست نزدیک خود از زیر بازوی بیمار پشت وی را نگه داشته و ساعد فرد کمک کننده دیگر را می‌گیرند.

بیمار نیز دست خود را روی شانه‌های کمک کننده‌ها انداخته و آن‌ها با دست‌های دور خود دست بیمار را نگه می‌دارند.

در هر دو روش همه باید با هماهنگی هم قدم بردارند.

برای کمک به بیماری که هنگام راه رفتن در حال سقوط می‌باشد به روش زیر عمل کنید:

• در صورت ظهور علائم و نشانه‌های مربوط به سرگیجه یا احساس ضعف شدید توسط بیمار به سرعت وی را به نزدیک‌ترین صندلی در دسترس هدایت کنید.
• در صورتی‌که صندلی در نزدیکی شما وجود ندارد، فوراً بیمار را روی زمین بخوابانید.
• در کنار بیمار باقی بمانید.