قرنطیه شدن یا ماندن در خانه به این معنی است که در شرایطی که یک بیماری عفونی وجود دارد و شما ممکن است در معرض این عفونت یا حتی ناقل آن باشید در خانه بمانید و با دیگران در ارتباط نباشید تا دوره ی آن عفونت تمام شود یا خودتان به بهبودی کامل برسید. این کار سبب می شود که سرعت انتقال آن بیماری کند گردد.

مدت قرنطینه خانگی بیماران، بسته به شدت بیماری ۱۰ تا ۲۱ روز می‌باشد. در موارد خفیف تا متوسط بیمار باید ۱۰ روز پس از آخرین علامت در منزل قرنطینه باشد. در موارد شدیدی که فرد در بخش ویژه بستری بوده یا دچار بیماری‌های نقص ایمنی مشخصی است باید تا سه هفته در قرنطینه بماند و با استراحت، مصرف مایعات و تغذیه مناسب این دوران را طی کند.

برنامه قرنطینه خانگی

داشتن یک برنامه‌ی مناسب قرنطیه خانگی انجام این کار را برای شما راحت‌تر می‌کند. از ابتدا با خود اینگونه برنامه‌ریزی کنید که احتمالا باید حداقل ده روز در خانه بمانید.

سعی کنید برای این مدت مواد غذایی مناسب که فاسد نشوند مانند شیرخشک، انواع کنسروها، سبزیجات یخ زده و… را تهیه کنید.

به اندازه‌ی کافی ظروف یکبار مصرف، دستمال مرطوب ضدباکتری، دستکش لاتکس و سایر موارد بهداشتی را داشته باشید.

حتما وسایل کمک‌های اولیه مانند تب گیر و داروهای مرتبط با کاهش تب را خریداری کنید.

مطمئن شوید که به مقدار دو هفته داروهای لازم تجویز شده توسط پزشک و داروهای بدون نسخه را دارید.

از آنجا که نمی‌توانید از خانه خارج شوید و ممکن است به وسیله‌ای نیاز پیدا کنید، با دوست یا یکی از اعضاء خانوادتان هماهنگ کنید که در مواقع ضروری با وی در تماس باشید تا اقلام مورد نیاز شما را تهیه کند.

قرنطینه کل افراد خانواده در خانه

در صورتی که یکی از اعضاء خانواده مبتلا به ویروس یا عفونتی شده باشد و همه‌ی اعضا مجبور به قرنطیه باشند نکات زیر را رعایت کنید:

همه‌ی اعضاء خانواده موظف هستند که در خانه بمانند و کسی خارج نشود.

تنها یکی از افراد بالغ و سالم‌تر موظف به مراقبت از فرد بیمار باشد. بهتر است که فرد مراقب باردار نباشد زیرا افراد باردار بیشتر در معرض خطر عوارض ناشی از بسیاری از عفونت‌ها می‌باشند.

سعی کنید فرد بیمار را از سایر اعضاء خانواده دور نگه دارید. به عنوان مثال، آن‌ها باید در اتاق خود با درب بسته بمانند و نباید با دیگر افراد یک اتاق خواب مشترک داشته باشند (فاصله 2 متر از بقیه اعضا خانواده).

در صورتی که لازم است فرد در کنار دیگران باشد بهتر است که به منظور پیشگیری از شیوع بیماری فرد بیمار با ماسک باشد و حداقل یک متر با دیگران فاصله داشته باشد.

در صورتی که خانه بیش از یک حمام دارد بهتر است فرد بیمار از یک حمام اختصاصی استفاده کند. در صورت استفاده از حمام مشترک بهتر است که حمام پس از استفاده ضدعفونی (هیپوکلریت نیم درصد) شود.

وسایلی که فرد بیمار استفاده می کند به صورت مجزا نگهداری و ضدعفونی شود. به طور مثال حوله و مسواک فرد بیمار در مکانی که وسایل دیگران هست قرار داده نشود.

برای تمیز کردن وسایل لمس شده یا استفاده شده توسط بیمار بهتر است از مواد ضدعفونی کننده استفاده گردد.

اطمینان حاصل کنید که فرد بیمار به طور کامل استراحت می‌کند، آب زیاد و مایعات می‌نوشد و رژیم غذایی سالمی دارد.

مراقب علائم هشدار دهنده‌ی بیماری فرد مثل تب زیاد، مشکلات تنفسی، درد در قفسه‌ی سینه، گیجی و … باشید و در صورت زیاد شدن آن‌ها به پزشک مراجعه کنید.

استفاده از ماسک در قرنطینه خانگی

به منظور کاهش خطر ابتلا به عفونت برای سایری و به خصوص فرد مراقب بهتر است از ماسک استفاده کنید. ماسک‌های بهداشتی را می توانید از داروخانه‌ها تهیه کنید (تا دو هفته بعد از اتمام، بیمار ملزم به استفاده از ماسک و رعایت همه اصول جداسازی بهداشتی است).

بهتر است در مورد استفاده از ماسک‌ها با پزشک خود مشورت کنید اما نکات کلی در مورد استفاده از ماسک شامل موارد زیر است:

هنگامی که می‌خواهید به فرد مبتلا به بیماری تنفسی کمک کنید تا از اسپری کمک تنفسی استفاده کند حتماً از ماسک استفاده کنید.

هنگام استفاده از ماسک مطمئن شوید که ماسک به خوبی روی صورت شما قرار گرفته است. ماسک باید از بالای بینی تا پایین دهان به طورکامل قرار گیرد و هیچ منفذ بازی نداشته باشد.

اطمینان حاصل کنید که فرد بیمار نیز به هنگام خروج از اتاق خود حتماً از ماسک استفاده کند.

ماسک‌های یکبار مصرف را پس از استفاده دور بیندازید. در صورتی که ماسک قابل استفاده مجدد باشد حتماً بعد از یکبار استفاده ضدعفونی گردد.

دستان خود را بلافاصله پس از جدا کردن ماسک صورت و قبل از لمس کردن هر چیز دیگری با آب و صابون بشوئید.

حفظ روحیه به هنگام قرنطینه در خانه

قرنطینه در خانه به خصوص برای خردسالان ممکن است خسته کننده و آزار دهنده باشد، به همین منظور می‌توانید از راه حل‌های زیر استفاده کنید:

در رابطه با عفونت و بیماری موجود اطلاعاتی از منابع معتبر بیابید.

در مورد بیماری با دیگر اعضاء خانواده صحبت کنید زیرا در بعضی موارد صحبت کردن می تواند استرس ناشی از آن را کاهش دهد.

برای صحبت با کودکان در رابطه با بیماری متناسب سن آنها و به صورت قابل فهم سخن بگویید.

تا حد امکان روال زندگی قبلی خود را حفظ کنید و ادامه دهید.

برای دیگران یک نگرش مثبت ایجاد کنید.

به خود و خانواده یادآوری کنید که چگونه در گذشته نیز با موقعیت های دشوار کنار آمده‌اید و با این وضعیت نیز کنار خواهید آمد. به یاد داشته باشید که این شرایط نیز تمام می‌شود و قرنطینه طولانی نخواهد بود.

 با اعضاء خانواده و دوستان به صورت مجازی و غیر حضوری از طریق تلفن، ایمیل یا رسانه‌ای اجتماعی در تماس باشید.

به طور منظم ورزش کنید. برای اینکار می‌توانید از فیلم ورزشی، حرکات نرمشی، یوگا، پیاده‌روی در حیاط یا اتاق و یا از تجهیزات ورزشی خانگی مانند تردمیل یا دوچرخه ثابت استفاده کنید. ورزش یک درمان اثبات شده برای استرس و افسردگی می‌باشد.

کاهش احساس ملالت و افسردگی در قرنطینه خانگی

محدود بودن در خانه برای مدت طولانی می‌تواند باعث کسالت، استرس و یا حتی کشمکش با دیگران شود. برای کاهش این موارد به هنگام قرنطینه بودن می‌توانید از موارد زیر استفاده کنید:

در صورت امکان از رئیس خود بخواهید تا کارهای مربوط به خودتان را در خانه انجام دهید.

از مدرسه کودک خود بخواهید تا تکالیف، مشق شب و برگه کار را از طریق پست یا ایمیل برایتان ارسال کند.

به هنگام برنامه ریزی فعالیت‌ها، نیازهای هرکسی را تا حد امکان در نظر بگیرید. به یاد داشته باشید که نیاز نیست همه‌ی افراد در همه ی ساعات در کنار هم باشند زیرا هر کسی به تنهایی نیز نیاز دارد.

تمام زمان خود را به تلویزیون و یا تلفن همراه اختصاص ندهید. از قرنطینه به عنوان فرصتی برای انجام کارهای دیگر که معمولاً وقتی برای آنها نداشتید مانند بازی‌های فکری، کاردستی، طراحی و کتاب خواندن استفاده کنید.

قبول کنید که ممکن است تضاد و تعارضی در افکار وجود داشته باشد. تا حد امکان سعی کنید که مسائل را سریعاً حل کنید تا به بحث تبدیل نشود.

از چه کسانی می‌توانید کمک بگیرید؟

در مواقع معمولی و برای انجام کارهای بیرون می‌توانید از دوستان و یا آشنایان کمک بگیرید.

در صورتی که موارد ضروری برای بیمار یا دیگران رخ دهد می‌توانید از پزشک یا پرستار و یا مراکز ارائه خدمات مراقبتی و بالینی در منزل یا مراکز بهداشتی درمانی کمک بگیرید.

توجه داشته باشید که حتماً شماره‌ی مراکز و افراد مهم را قبل از شروع قرنطینه تهیه کرده باشید.

به یاد داشته باشید که:

تنها پزشک است که به شما می‌گوید که قرنطینه چه زمانی پایان می‌گیرد.

قرنطینه کمک می‌کند تا سرعت انتشار عفونت بین افراد دیگر کاهش پیدا کند.

تا حد امکان در قرنطینه سعی کنید روال به صورت کسالت‌آور نشود.

به قرنطینه به عنوان فرصتی برای انجام کارهایی که قبلا برای انجام آن‌ها فرصتی نداشتید نگاه کنید و یک برنامه‌ی سالم و شاد به هنگام قرنطینه خود داشته باشید.