اکسیژن درمانی
بسیاری از بیماران از بیماریهای ریوی مثل برونشیت و آسم یا بیماریهای قلبی رنج برده که استفاده از هوای مناسب برای آنها از اهمیت زیادی برخوردار است. همچنین به دلیل افزایش آلودگی هوا نیاز به اکسیژن اهمیت زیادی پیدا کرده است اگر بیمار شما برای بهبود وضعیت تنفس در منزل و با نظر پزشک معالج نیاز به استفاده از اکسیژن دارد، شما میتوانید اکسیژن را، از طریق کپسولهای مخصوص حمل اکسیژن در اختیار بیمار قرار دهید.
اگر بیمار شما مشکل ریه دارد و تنفس وی به راحتی انجام نمیپذیرد، باید طبق دستور پزشک در منزل اکسیژن دریافت نماید.
اکسیژن یک داروست. بنابراین لازم است میزان و نحوه استفاده از اکسیژن را مطابق با دستور پزشک برای بیمار انجام دهید. ممکن است پزشک لازم بداند که میزان اکسیژن خون بیمار را با استفاده از دستگاه پالساکسیمتر اندازهگیری کند.
اکسیژن میتواند باعث خشکی زیادی در بینی شود، جهت جلوگیری از این عارضه میتوان با وصل کردن ظرف آب، اکسیژن را مرطوب کرد.
کپسولهای اکسیژن نیز یکی از موارد رایج مورد استفاده برای تأمین اکسیژن و تنفس هوای سالم در بیماران است. در کپسول اکسیژن، گاز اکسیژن به صورت فشرده ذخیره و در مواقع مورد نیاز استفاده میشود. کپسول اکسیژن بر اساس حجم و وزن به دو دستهی کپسولهای اکسیژن همراه (پرتابل) و کپسول اکسیژن خانگی تقسیم میشوند.
کپسول اکسیژن خانگی از حجم و وزن زیادی برخوردار است، بنابراین به راحتی نمیتوان آن را جابجا کرد. این نوع کپسول برای افرادی مناسب است که نیاز به اکسیژن درمانی در منزل و در مدت زمان محدود دارند. این نوع کپسول در ظرفیتهای 10 لیتری، 20 لیتری و 40 لیتری موجود است.
این نوع کپسول اکسیژن اندازه کوچکی داشته و قابل حمل برای استفاده در اماکن مختلف از جمله در خارج از منزل یا در طول سفر میباشد و برای کسانی مفید است که به طور مداوم باید اکسیژن خالص دریافت کنند. کپسول اکسیژن همراه در ظرفیتهای 2 ، 5 / 2 لیتری و 5 لیتری و در دو جنس فولاد و آلومینیوم موجود است. نوع آلومینیومی این کپسولها برای آن دسته از افرادی است که توانایی حمل وزن زیاد را ندارند بسیار مناسب است.
در قسمت بالای کپسول اکسیژن، وسیلهای مدرج جهت تنظیم میزان فشار اکسیژن وصل شده است. که تنظیم میزان فشار اکسیژن را به عهده دارد. ظرفی که در زیر وسیله مدرج تنظیمکننده فشار اکسیژن وصل شده است محتوی آب مقطر یا آب جوشیده سرد شده میباشد. که تا خط علامتگذاری شده باید در آن آب ریخته شود. این آب باعث مرطوب شدن اکسیژن میگردد، و از آسیب به بافت مخاط بینی و دهان بیمار جلوگیری میکند.
بیمار از طریق لولهای که دو اتصال کوچک برای قرار گرفتن در سوراخهای بینی دارد و یا ماسک که بر روی دهان و بینی قرار میگیرد، اکسیژن مورد نیاز را دریافت میکند.
الف) زمانی که کپسول خیلی زود خالی میشود.
ب) اگر کپسول اکسیژن صدای فش فش میکند.
یکی از تجهیزات ضروری برای بسیاری از بیماران دستگاه اکسیژنساز است. اکسیژنساز دستگاهی است که اکسیژن موجود در هوای محیط را متمرکز و تبدیل به اکسیژن غنیشده میکند و آن را با خلوص حدود 95 درصد ارائه میدهد .
دو نوع ثابت و قابل حمل از اکسیژنسازها وجود دارد. بیشتر اکسیژن سازهای خانگی از نوع ثابت و دارای چرخ بوده که امکان جابهجایی آن بین اتاقها وجود دارد. همچنین بلند بودن لولههای اکسیژن آنها اجازه تحرک به بیمار را خواهد داد. دستگاه اکسیژنساز نسبت به کپسول اکسیژن، برای کسانیکه به طور دائم نیاز به اکسیژن دارند جایگزینی کارآمدتر، مناسبتر، مقرون به صرفهتر بوده و دارای خطرات کمتری میباشد.
روش استفاده از دستگاه
نکاتی که لازم است در استفاده از دستگاه اکسیژن رعایت نمائید:
الف) زمانیکه کلید برق را فشار میدهید، زنگ اخبار روشن نمیشود.
ب) زمانیکه حین استفاده چراغ برق دستگاه خاموش میشود و زنگ اخبار هنوز روشن است.
ج) زمانیکه زنگ اخبار به صدا در میآید.