التهاب حنجره، التهابی است در جعبه‌ی صدا (حنجره) است که در اثر استفاده بیش از حد، تحریک یا عفونت ایجاد می‌شود. در داخل حنجره تارهای صوتی قرار دارند که به آرامی باز و بسته می‌شوند و از طریق حرکت و ارتعاش صداها را تشکیل می‌دهند.

اما در التهاب حنجره، تارهای صوتی شما ملتهب یا تحریک می‌شوند که این باعث متورم شدن تارهای صوتی می‌شود و صداهای تولید شده توسط هوا از روی آن‌ها تغییر می‌کند. در نتیجه، صدای شما خشن به نظر می‌رسد. در برخی موارد در التهاب حنجره، صدای بیمار تقریبا غیرقابل تشخیص است.

التهاب حنجره ممکن است کوتاه مدت (حاد) یا طولانی مدت (مزمن) باشد. بیشتر موارد التهاب حنجره ناشی از عفونت ویروسی موقت است و جدی نیست. گرفتگی مداوم گاهی اوقات می‌تواند نشان دهنده یک بیماری جدی‌تر باشد.

علائم و نشانه‌ها

در اغلب موارد علائم التهاب حنجره کمتر از چند هفته طول می‌کشد و ناشی از موارد جزئی مانند ویروس است. به ندرت، علائم التهاب حنجره ناشی از چیزی جدی‌تر یا طولانی مدت است. علائم و نشانه‌های التهاب حنجره می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• گرفتگی و خشن شدن صدا
• ضعیف شدن صدا
• احساس گزگز و خارش در گلو
• گلو درد

• خشکی گلو
• سرفه خشک

علل شایع

• التهاب حنجره حاد

اکثر موارد التهاب حنجره موقتی بوده و پس از بهبود علت زمینه‌ای بهبود می‌یابد. علل شایع التهاب حنجره حاد عبارتند از:

• عفونت‌های ویروسی مشابه آن‌هایی که باعث سرماخوردگی می‌شوند.
• فشار صوتی ناشی از فریاد زدن یا استفاده بیش از حد از صدا
• عفونت‌های باکتریایی، اگرچه این موارد کمتر شایع هستند.

 

• التهاب حنجره مزمن

التهاب حنجره‌ای که بیش از سه هفته طول بکشد به عنوان التهاب حنجره مزمن شناخته می‌شود. این نوع التهاب حنجره عموما در اثر قرار گرفتن در معرض مواد محرک در طول زمان ایجاد می‌شود. التهاب حنجره مزمن می‌تواند باعث کشیدگی تارهای صوتی و صدمات یا رشد روی تارهای صوتی (پولیپ یا ندول) شود. التهاب حنجره مزمن می‌تواند به دلایل زیر ایجاد شود:

• محرک‌های استنشاقی، مانند گازهای شیمیایی، مواد حساسیت‌زا یا دود
• رفلاکس اسیدی، بیماری رفلاکس معده که (GERD) نیز نامیده می‌شود.
• سینوزیت مزمن
• مصرف زیاد الکل
• استفاده بیش از حد عادی از صدای خود (مانند خوانندگان یا تشویق کنندگان)
• سیگار کشیدن

علل کمتر شایع حنجره مزمن عبارتند از:

• عفونت‌های باکتریایی یا قارچی
• عفونت با برخی انگل‌ها

سایر علل التهاب مزمن عبارتند از:

• سرطان
• فلج تارهای صوتی، که می‌تواند ناشی از آسیب عصبی ناشی از جراحی، آسیب به قفسه سینه یا گردن، سرطان، اختلالات عصبی یا سایر شرایط سلامتی باشد.
• خم شدن تارهای صوتی

عوامل تشدید کننده خطر

عوامل خطرساز التهاب حنجره عبارتند از:

• داشتن عفونت تنفسی، مانند سرماخوردگی، برونشیت یا سینوزیت
• قرار گرفتن در معرض مواد تحریک کننده، مانند دود سیگار، مصرف زیاد الکل، اسید معده یا مواد شیمیایی محل کار
• استفاده بیش از حد از صدا، زیاد صحبت کردن، بلند بلند صحبت کردن، فریاد زدن یا آواز خواندن

عوارض احتمالی

در برخی موارد التهاب حنجره ناشی از عفونت، ممکن است عفونت به سایر قسمت‌های دستگاه تنفسی گسترش یابد.

تشخیص

شایع‌ترین نشانه التهاب حنجره، گرفتگی صدا است. تغییرات در صدا می‌تواند با درجه عفونت یا سوزش متفاوت باشد، از گرفتگی خفیف تا تقریبا از دست دادن کامل صدا. اگر گرفتگی صدای مزمن دارید، پزشک ممکن است سابقه پزشکی و علائم را بررسی کند. او ممکن است بخواهد به صدای شما گوش دهد و تارهای صوتی را بررسی کند و ممکن است شما را به متخصص گوش، حلق و بینی ارجاع دهد.

این روش‌ها گاهی اوقات برای کمک به تشخیص التهاب حنجره مورد استفاده قرار می‌گیرند:

• لارنگوسکوپی

در روشی به نام لارنگوسکوپی، پزشک می‌تواند تارهای صوتی را با استفاده از یک چراغ قوه و یک آینه کوچک که به پشت گلوی می‌فرستد بررسی کند. گاهی ممکن است پزشک از لارنگوسکوپی فیبر نوری استفاده کند. این روش شامل قرار دادن یک لوله نازک و انعطاف‌پذیر (آندوسکوپ) با یک دوربین کوچک و نور از طریق بینی یا دهان و پشت گلو است. سپس پزشک می‌تواند حرکت تارهای صوتی را هنگام صحبت کردن مشاهده کند.

• بیوپسی (نمونه برداری)

اگر پزشک ناحیه مشکوکی را مشاهده کرد، ممکن است بیوپسی انجام دهد و نمونه‌ای از بافت را برای معاینه زیر میکروسکوپ قرار دهد.

درمان

التهاب حنجره حاد اغلب خود به خود در عرض یک هفته یا بیشتر بهبود می‌یابد. اقدامات مراقبت از خود، مانند استراحت صدا، نوشیدن مایعات و مرطوب کردن هوا نیز می‌تواند به بهبود علائم کمک کند.

درمان‌های التهاب مزمن حنجره با هدف درمان علل زمینه‌ای مانند سوزش سر دل، سیگار کشیدن یا مصرف بیش از حد الکل انجام می‌شود.

داروهای مورد استفاده در برخی موارد عبارتند از:

• آنتی بیوتیک‌ها

تقریبا در همه موارد التهاب حنجره، آنتی بیوتیک هیچ فایده‌ای نخواهد داشت زیرا علت آن معمولا ویروسی است. اما اگر عفونت باکتریایی دارید، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک را توصیه کند.

• کورتیکواستروئیدها

گاهی اوقات، کورتیکواستروئیدها می‌توانند به کاهش التهاب تارهای صوتی کمک کنند. با این حال، این درمان فقط در صورت نیاز فوری به درمان حنجره مورد استفاده قرار می‌گیرد مانند مواردی که کودک نوپا مبتلا به التهاب حنجره مرتبط با کروپ است. بیمار همچنین ممکن است با گفتار درمانی، تحت درمان قرار گیرد.

در برخی موارد، ممکن است نیاز به جراحی وجود داشته باشد.